Gibbon Experience & Bokeo National Park
Noord Laos
Laos
Jeroen@hennephof.com
Gibbon Experience & Bokeo National Park
Achteroverleunen. Rechterhand bij de rem, linkerhand aan mijn tuig. De zwaartekracht doet de rest. Langzaam maar zeker maak ik vaart, boomtoppen schieten langs me heen en de afstand tussen mij en de grond wordt iedere seconde groter. Dan ineens vlieg ik het bos uit, bungelend aan een staalkabel; 150m onder mij raast een rivier door de vallei. Ik kan tot ver in de verte de jungle zien. De wind suist door mijn haren, mijn snelheid is op het hoogtepunt zo'n 50km/u. Dan komen de boomtoppen aan de andere kant van de vallei ineens snel dichterbij. Ik duik de bladeren in, ontwijk boomstammen die op slechts enkele centimeters afstand langs schieten. Ik knijp in mijn oude fietsband die als rem dient en kom vlak voor een grote boom tot stilstand.
Wauw. De Gibbon Experience is een grote adrenalinekick!
We vertrekken vroeg uit Houay Xai en rijden in een 4WD pickup richting de jungle. Na een tocht van bijna 2 uur verlaten we de asfaltweg en rijden we, wadend door een rivier, een roestbruine modderweg in. Het begint te regenen, en we voelen ons in onze 4WD al snel als een klontje boter in een hete pan: we glibberen alle kanten op. Een enkele keer moeten we uitstappen en stuurt onze chauffeur onze wagen behendig langs de steile hellingen, waarna we veilig verder kunnen.
De omgeving is werkelijk adembenemend mooi: dichte jungle, met hier en daar een rieten hutje waar locals hun dagelijkse hapje aan het bereiden zijn. Een slang ter dikte van mijn onderarm schiet op slechts een halve meter van mijn open raampje de dichte begroeiing in, waterbuffels worden traag voortgejaagd door hun eigenaar, op weg naar het volgende rijstveld.
Een goed uur later komen we aan in een klein dorpje en stappen we uit onze 4WD. De regen komt inmiddels met liters tegelijk uit de hemel, maar we moeten vanaf nu te voet verder. Onze eerste hindernis is een rivier - we bereiken de overkant niet geheel met droge voeten. Niet dat dat veel had gescheeld, want slechts enkele minuten later heeft de regen ons geheel doorweekt. We ploeteren verder langs steile hellingen en we trotseren legers bloedzuigers, die zich vol overtuiging op onze smakelijke tenen en enkels storten. De meeste sneuvelen halverwege hun queeste in onze vlugge vingertoppen, maar een enkeling weet zich ongezien tot diep in mijn schoen te manoevreren om zich daar ongemerkt te storten op een Teen A La Hennephof. Echt snugger zijn die beesten niet, want ik vond het kleine ondier 's avonds volgevreten, maar daardoor niet meer in staat mijn schoen tijdig te verlaten, platgestampt op mijn riekende voetbed.
Na een flinke wandeling komen we aan bij de eerste "keuken" waar de maaltijden voor de jungle trekkers bereid worden. Daar krijgen we ons tuigje aangemeten waarmee we de ziplines zullen trotseren. En even later is het zover: we gespen onze veiligheidslijn vast, klippen onze katrol om de staalkabel en zetten ons af. We glijden steeds sneller de diepte in en krijgen fantastische uitzichten op de jungle om ons heen. Wat een fantastische manier om je voort te bewegen door de jungle!
We brengen de rest van de dag wandelend en zippend door de jungle door. Vaak betekent dat eerst een stuk klimmen om vervolgens een zipline naar een andere berg te nemen. Uiteindelijk komt mijn jongensdroom uit: we slapen vanavond midden in de jungle, op 40m boven de grond, in een geweldige boomhut. Hier krijgen we ook onze maaltijd geserveerd, terwijl een koor van krekels en andere insecten een oorverdovend concert ten gehore brengen. We douchen, plassen en poepen in een kleine badkamer (voor wie geinteresseerd is: het duurt zo'n 8 seconden voordat een grote boodschap met een natte plof op de grond beneden ons terecht komt) met een prachtig uitzicht op de jungle en de bergen om ons heen.
De volgende dag hiken we er flink op los. Het weer zit wederom niet mee - pas aan het einde van de middag klaart het op. Onze kleding is inmiddels doorweekt en we hebben er vrede mee dat die gedurende deze trip niet meer droog wordt. We lunchen bij een waterval en lopen daarna naar een tweede boomhut. Daar laten we onze rugzakken achter en gaan te voet verder om de jungle om ons heen per zipline te verkennen. We vliegen heel wat af op het kleine netwerk van staalkabels dat de verschillende bergtoppen en bossen met elkaar verbindt!
We worden de volgende dag vroeg wakker, zeggen onze kamergenoten gedag - een elftal spinnen ter grote van een flinke kinderhand! - en zetten de daling in naar het dorp. De regen is nu definitief opgehouden en de zon laat zowaar een paar keer zijn gezicht zien! Een geweldig wandeling, die gelukkig voornamelijk bergafwaarts is. Heuveltje op is niet mijn sterkste kant en ook Kim heeft een allergie voor zwaartekracht...
Rond het lunchuur komen we terug bij het dorpje, waar de 4WD staat te wachten om ons terug te brengen naar Houay Xai. Moe maar voldaan van weer een onvergetelijke trip komen we daar enkele uren later aan.
Foto's
