De grens
Noord Laos
Laos
Jeannette
De grens
Nadat we de rivier de Nam Ou zijn overgestoken met een bootje komen we op de weg richting de grens. Deze grens is nog maar net open voor toeristen en ligt in een heel afgelegen gebied van noord oost Laos. De truck met Laotiaanse (zwijgzame) chauffeur staat te wachten.
Er zijn inmiddels ook 2 Laotianen (1 met enorme tv doos!) die meerijden, dus wordt het toch nog krap op de zijbankjes achterin. De bagage wordt tussen onze voeten gestald, de bodem is bedekt met zwarte aanslag. Ach ja je moet flexibel zijn in dit soort omstandigheden en mijn rugzakhoes bewijst goede diensten.
Al na 10 minuten rijden ontmoeten we de eerste wegversperring: er is een stuk berg naar beneden gespoeld over de weg. Mannetjes zijn met man en macht aan het scheppen om de weg weer begaanbaar te maken, dat schiet niet op dus hier.
We hebben het heel gezellig met onze "lifters", Jeff en Nicky dus we komen onze tijd wel door. Ze zijn al enkele maanden aan het reizen door Azië en hebben al de nodige avonturen beleefd.
Na ruim een uur kunnen we erlangs en vervolgen we door diepe kuilen onze weg.
We worden alle kanten heen en weer geslingerd en moeten ons goed vasthouden aan de spijlen van de truck.
We doorkruisen riviertjes en rijden door een bergachtig en verlaten groen landschap. Nog een wegversperring volgt en het afleveren van de Laotiaanse medepassagier met TV. Het andere meisje reist mee naar Vietnam want ze studeert daar, vertelt ze met weinig woorden.
Na een paar uur rijden horen we wat vreemde geluiden bij de motor. We zijn in de middle of nowhere en hier is zeker geen mobiel bereik. Er wordt gestopt en we moeten uitstappen. De chauffeur begint te motorplaat eraf te halen en begint te sleutelen. Op een gegeven moment is de halve motor uit de auto gehaald en worden wij toch wel wat ongerust. De chauffeur ziet er onderhand uit als zwarte piet en gaat stug door. Na een paar uur staat het spul weer op zijn plek en ja hij doet het! Verder op weg naar de grens.
We treffen nog wat werkers langs de weg en kinderen in een hutje die blijkbaar daar verblijven om op hun ouders te wachten die aan het werk zijn.
Ook komen we 2 fietsers op mountainbikes tegen en een stel Nieuw-Zeelanders op 1 brommer! Hoe haalt iemand het in zijn hoofd om hier te fietsen/ brommen, het is af en toe 1 grote blubberboel!
Om ongeveer half 6 (na 7 uur te hebben gedaan over ongeveer 50 km!) komen we bij de grens aan, een spikslinternieuwe grens met 2 Vietnamese douaniers in groene pakken. De formaliteiten verlopen vlot en we vervolgen de prachtige asfalt weg richting Dien Bien Phu in Vietnam dat nog een uurtje rijden is.
Foto's
