Zoektocht door Noord Laos naar het meisje Suphau...Deel 1
Noord Laos
Laos
Sunshine78
Zoektocht door Noord Laos naar het meisje Suphau...Deel 1
In december 2007 ben ik terug gekomen van een onvergetelijke reis van 3 maanden door het prachtige Azie. Zoveel moois gezien en gedaan. Van urenlang wandelen door de uitgestrekte groene rijstvelden in Bali, tot duiken tussen haaien en reuze schildpadden bij Sipandan; een eiland bij Borneo die in de top 10 van mooiste duikspots ter wereld staat met azuurblauw water, omringt door duizenden kleurrijke tropische vissen.
Ik heb in alle vroegte bij een local achterop de brommer door Yogjakarta gezeten op weg naar de grootste boeddhistische tempel ter wereld, de Borobudur en Oerang oetangs gespot in de onaangetaste jungle van Borneo. Mount Kinabalu heb ik beklommen, zo’n 4100 meter, een van mijn zwaarste beproevingen ooit. Wat een overwinning om daar boven op de top te staan en te genieten van een schitterend uitzicht.
Maar het mooiste wat ik heb meegemaakt is toch wel mijn avontuur door Laos. Een van de meest authentieke landen in Oost Azie. Het land der olifanten, het land van ongerepte groene natuur, het land wat nog puur en onbedorven is. Waar je niet na elke bocht een toerist tegen komt maar waar de meest diverse en kleurrijke etnische stammen leven, die nog op een traditionele wijze leven en de prachtigste klederdracht draagt.
De kinderen daar zijn om op te eten. Ik ben wel 100 keer verliefd geworden. Zo puur, zo gelukkig met helemaal niets.. Ik heb zo genoten van de lokale bevolking, en natuurlijk volop foto’s gemaakt, er was teveel om te fotograferen.
Maar mijn grootste wens was toch wel om het meisje, die 7 jaar geleden mijn hart gestolen heeft, te vinden. Het meisje waar ik 7 jaar geleden in noord Laos een foto van heb genomen die al die jaren aan de muur in mijn woonkamer hangt....
Op weg naar Laos....
Vanuit Kuala Lumpur vlieg ik naar Bangkok. Heel gemakkelijk en goedkoop kun je met de bus vanaf het vliegveld rechtsreeks naar Kao Sahn Road. Het gedeelte in Bangkok waar veel reizigers zijn. Eetstalletjes op straat en goedkope hostels zijn in overvloede aanwezig. Tevens zijn er volop reisbureau’s waar je heel eenvoudig leuke trips en busreizen kunt boeken.
S’Avonds vertrek ik met de bus naar het noorden van Thailand, Chiang Mai. Een reis van 16 uur, maar met de comfortabele stoelen, de laatste bioscoopfilm op tv en een dekentje tegen de airco, vliegt de reis voorbij.
In alle vroegte kom ik in Chiang mai aan. Mijn doel is om zo snel mogelijk in Laos te komen. Ik hou een tuk tuk aan en de chauffeur brengt me voor een euro naar het busstation. De locale bus naar Chiang Rai blijkt vol te zijn maar de chauffeur van de bus ziet hier geen probleem in en maakt meteen een plek vrij naast hem voorin in de bus. Wat een luxe. Blond en vrouw zijn heeft toch zo af en toe zijn voordelen.
Op naar een grensstadje met Laos, Chiang Kong. Daar vaar je met een bootje vanuit Thailand de Mekong rivier over. Dit alles duurt nog geen 5 minuten! En daar sta je dan... in Laos in Huay Xay.
Een pittoresk stadje met de typerende heuvels van Laos in de verte en een heerlijke rustgevende sfeer. Een monnik loopt vredig door de hoofdstraat, de Mekong rivier kabbelt langzaam en handelswaar wordt met bootjes over en weer tussen beide landen geleverd. Tegenover de douane post staat een bank en ruil ik dollars in voor de lokale geldeenheid; de Kip. Veel hoef je niet te wisselen want al gauw loop je met een enorm pak geld op zak, duizenden Kip.
Huay Xay is klein maar aan de hoofdstraat liggen veel hostels, een internetcafeetje en talloze voedselstalletjes met allerlei etenswaar, het ruikt heerlijk en ik lik mijn vingers af bij een gegrilde kipspies. Al snel vind ik een simpele maar mooie kamer, zelfs met warm water voor maar 3 euro.
Voor me word ik verblind door de schoonheid van de Mekong rivier, die wel van goud lijkt door de zon die langzaam ondergaat. Een magisch gezicht...
Wat geniet ik ervan om hier te zijn.
Het zal een flinke zoektocht worden, aangezien Laos voor 70 procent uit kinderen bestaat, maar het gaat me vast lukken om dat ene speciale meisje die heel diep in mijn hart zit, te vinden...
De volgende ochtend word ik om zeven uur gewekt door een toeterend busje en de eigenaar van mijn guesthouse die staat de bonzen op mijn deur.. ai verslapen! Razendsnel trek ik mijn kleren aan en vlieg ik naar beneden waar de chauffeur me met een grote glimlach aankijkt. Wat een enige mensen wonen hier!
In mijn rugzakje heb ik een lading grappige kleurrijke pleisters, tandenborstels, tandpasta, een potje knalroze nagellak en de befaamde foto die al zeven jaar trots in mijn huis hangt... Ik ga haar vinden, dat is mijn missie.
De tocht naar Muang Sing, een dorpje helemaal in het niet toeristische noorden van Laos, duurt ongeveer 8 uur. De eerste 4 uur in een busje en daarna 4 uur in een tuk tuk. Een open wagentje waar de wind van alle kanten doorheen waait. Het is kouder dan ik dacht, je zit daar ook op 1200 meter hoogte in de bergen, met een lange broek en een trui zit ik dicht tegen de andere mensen aan. Wel knusjes zo.
Foto's
