De olifanten fluisteraar

Door: Jonneke

Geplaatst op Apr 16, 2009

Dames en heren, jongens en meisjes! Komt dat zien! Komt dat zien! De wereld beroemde olifantentrainster Jonnekeeeeee Jordanssss!

Jawel lieve kindertjes, jullie horen het goed: Ik ben tegenwoordig een volleerd mahout (voor de leken onder ons: een olifantentrainer).
Mijn vorige blog sloot ik af met de informatie dat ik een mahout-cursus wilde gaan boeken en dat heb ik dan ook gedaan.
Werd eergisteren ochtend om 5 uur ruw gewekt omdat er iemand boven op mijn tentje ging staan en besloot toen maar meteen op te staan.
Tas ingepakt, ontbijtje naar binnen geschoven en gaan met die banaan! Voor zover dat ging dan.. het was nog steeds Laos nieuwjaar (ze houden hier wel van een feestje en het nieuwjaar duurt daarom kweetniethoelang) en de hele straat was volgebouwd met kraampjes en mensen. Met m'n backpack op m'n rug kwam ik natuurlijk nauwelijks vooruit waardoor ik me maar mee liet sleuren door de menigte die helaas alle kanten opging. Niet echt prettig dus. Na drie kwartier was ik eindelijk op de plaats van bestemming met een blauw oog, twee gekneusde ribben en een hersenschudding (bijna dan..)
Om half 10 werd ik met een tuktuk opgehaald en werd naar busje gebracht waar nog 2 andere mahouts in the making op ons zaten te wachten. Dit waren Hans van 70 en zijn zoon Alex van 36. Vond het maar een gek idee om een mahoutcursus te doen met een bejaarde vent en zijn zoon, maar uiteindelijk was het echt heel erg gezellig en heb ik me helemaal kapot gelachen met die twee.
In de bus naar het olifanten kamp zat ik de hele tijd met Hans te kletsen en kwam ik erachter dat hij Duits was maar 30 jaar geleden naar New York was verhuisd voor zijn werk. Hij heeft een ontzettende hekel aan Amerikanen en zat er dan ook de hele tijd flauwe grappen over te maken tot ergernis van Alex die zich, als volwassen kerel, verbazend snel schaamde voor zijn vader. Het was ook heel grappig om die twee met elkaar te horen praten, Engels en Duits door elkaar. Wat ik het grappigste vond was dat Alex zijn vader constant pappie noemde, ook als 'ie boos op hem was.
Toen we aan kwamen bij het olifanten kamp werden we met een bootje naar onze superdeluxe lodge gebracht en moesten we ons omkleden in de mahout uniformen. Niet het meest flatterend, maar wel cool om je als echte mahout te verkleden.
We werden met de boot teruggebracht naar het olifantenkamp en daar gingen we onze eerste olifantenrit maken! We werden meteen op de nek van een olifant gezet in plaats van op het bankje wat op de rug is gebonden, wat erg onstabiel was.. Je zou ook denken dat je eerst wat uitleg krijgt over het berijden van een olifant voordat je het daadwerkelijk gaat doen maargoed.. De eerste 10 minuten had ik continu het gevoel dat ik naar beneden zou vallen en klampte me daarom ook vast aan de mahout, die achter me zat. Na een tijdje ging het beter zodat ik mezelf in evenwicht kon houden door me vast te houden aan de oren van dumbo. Op een gegeven moment ging het zelfs zó goed dat de Mahout afstapte en achter de olifant ging lopen. En toen gebeurde er toch iets grappigs: de olifant liet een enorme scheet, niet een zachtestiekemeonopvallende maar een echte knalscheet. Ik hoorde iemand schreeuwen dus ik keek achter me, stond die mahout daar met een treurig gezicht, van top tot teen bedekt met olifanten poep. Ik moest zo hard lachten dat ik bijna van m'n olifant afviel..
Na anderhalf uur was de rit afgelopen en konden we gaan lunchen. Na de lunch kwam er een mahout naar ons toe om ons de meest belangrijke commando's te leren. We kregen een blaadje waar alles op stond en die moesten we goed in ons hoofd prenten. Klein voorbeeldje:
Pai = gaan
Pai-xai = links
Pai-qua = rechts
Hao = stoppen
Na een uurtje werden we weer opgehaald en mochten we de olifanten naar de rivier rijden met onze pas geleerde commando's. Dat ging verbazingwekkend goed eigenlijk. Ik vind het nog steeds een gek idee dat die enorme beesten naar een klein persoontje luisteren dat op hun nek zit.
In de rivier mochten we de olifanten gaan wassen, dat was heel gaaf om te doen! Met het commando Map-long ging het beest liggen en kon ik 'm gaan wassen. Toen ik Boen-boen zei hielp de olifant een handje mee door zichzelf (en mij) nat te sproeien. Toen de olifanten schoon waren en de mahouts doorweekt, reden we ze terug naar het kamp en vervolgens naar de jungle waar ze overnachten. Onderweg haalde Alex zijn hand open met een bamboe tak waardoor we terug moesten naar het kamp om de snee, die best diep was, te verbinden. Hans en ik werden alvast terug naar de lodge gebracht waar we een stuk konden gaan tuben op de Nam Kahn rivier. Dat was echt lachen; tuben met een 70-jarige.
Toen we langs de lodge kwamen drijven stond het avondeten al op ons te wachten. Na het eten zaten we nog een hele tijd te kletsen met z'n 3en en het was heel gezellig.
Ik ging vroeg naar bed want het was best een vermoeiende dag geweest en de volgende dag moesten we weer vroeg op om de olifanten op te halen uit te jungle.
Om 6 uur 's ochtends stond de gids voor m'n deur om me wakker te maken en toen ik bij de receptie aan kwam stond Hans me slaperig op te wachten. Alex kon niet mee vanwege zijn hand (volgens mij was 'ie gewoon te lui, hehe). We werden weer naar het olifantenkamp gebracht en toen moesten we 20 minuten lopen, de jungle in. Op een gegeven moment hoorden we de olifanten aan komen en besloten we op ze te wachten. Het zag er heel gaaf uit om die beesten zo op je af te zien komen vanuit de jungle, ze lopen heel langzaam.
We mochten ze wederom naar de rivier rijden om ze te wassen. Boen-boen, lekker verfrissend!
Toen de olifanten gewassen waren stapten we in het bootje dat ons terug bracht naar de lodge zodat we konden ontbijten. We konden daar nog 2 uur relaxen en daarna ging ik kajakken, terug naar Luang Prabang! Hans en Alex hadden besloten nog iets langer bij de lodge te relaxen omdat het regende (mietjes, haha).
Het kajakken viel eigenlijk een beetje tegen, de rivier was heel rustig en er waren bijna geen stroomversnellingen.
Na drie uur kwamen we eindelijk in Luang Prabang aan waar het echt chaos was! Laos nieuwjaar was nog altijd bezig en het gooien met water was nu nog erger! Overal reden auto's met mensen op het dak die met water aan het gooien waren en in het centrum zelf was overal hele harde muziek en nóg meer water. Deze keer werd iedereen ook lekker ingesmeert met een soort van zwarte schminck en bakpoeder. Erg leuk om te zien en een keer mee te maken!
Had gelukkig een goedkoop hotelletje gevonden in het centrum waar ik vannacht heerlijk heb geslapen en gedroomd over al die olifanten...


xx