Sawatdi Pi Mai Lao (Happy New Year Laos)!
Luang Prabang
Laos
Marjankersten
Sawatdi Pi Mai Lao (Happy New Year Laos)!
Het is 7 april 2012. We zijn klaar voor onze maand vakantie naar Laos, Vietnam en Cambodja. De reis begint in Vientiane, Laos.
De eerste dag ontdekken we dat er een feest voor de deur staat. De happy new year versieringen deden een belletje rinkelen en onze vermoedens worden al snel bevestigd. Het Laotiaanse nieuw jaar komt er aan en dat wordt groots gevierd. In de meeste steden betekent dit drie dagen feest, maar in de grotere steden zoals Luang Prabang, maar liefst zeven dagen! We horen dat water centraal staat bij de viering, o.a. door elkaar nat te spuiten met waterpistolen, die je nu dan ook op elke straathoek kunt kopen. Op het hoogtepunt zitten we in Luang Prabang, dus we zijn benieuwd hoe we het daar gaan meemaken.
Vientiane ontdekken we op een rode en roze lilliputter fiets en we vergapen ons aan alle mooie gebouwen, tempels en stupa’s: Wat Si Saket, Patuxai ( de Laotiaanse Arc de Triomphe), Pha That Luang. Voordat we verdergaan naar Luang Prabang stoppen we kort in Vang Vieng, niet om te tuben zoals de meesten hier doen, maar om lekker tussen het karstgebergte te fietsen, de uitdagende bamboe-brug over te steken en pootje te baden in een blue lagoon.
En toen was de tijd aangebroken voor Luang Prabang. Na een hobbelige rit van ca. 6 uur, krijgen we een nat welkom. Nee geen regenbuitje.. we krijgen vanaf de zijkant van de weg een volle emmer water over ons heen gegooid terwijl we nog geen 30 seconden in de tuk-tuk zitten. Dit zijn geen waterpistoolstraaltjes, maar grote emmers vol! Tja, je viert oud en nieuw met vuurwerk of je doet dat met water. En hier kan dat ook gewoon, want je bent met een half uurtje weer droog. Tegen beter weten in trekken we droge kleren aan voordat we verder op pad gaan. Na nog geen 100 meter blijkt dat dit ook echt tevergeefs was want we hebben alweer een pan vol water in onze nek gekregen. De mensen wensen je door het gooien van water een gelukkig nieuwjaar en dat gunnen ze in dit geval natuurlijk niet alleen hun eigen mensen maar ook de toeristen :)
Luang Prabang is een mooie stad die goed te verkennen is per fiets. We bezoeken de berg Phu Si, met bovenop een goudkleurige stupa That Chomsi. Vanwege het nieuwjaarsfeest is het druk: Laotianen zelf bezoeken de stupa om offertjes van 'sticky rice' en bloemen neer te leggen. Je ziet veel verkopers met hele kleine vogelkooitjes met musjes, deze worden in het teken van het nieuw jaar vrijgelaten. Verder bekijken we een grot met een naar zeggen enorme voetafdruk van buddha (tja, met een beetje fantasie zie je in elke rotsformatie wel iets),bezoeken we tempels/kloosters en steken we de Nam Khan rivier over per bamboe-loopbrug. Regelmatig krijgen we, al dan niet fietsend of lopend, een flinke bak water over ons heen. Later veranderd het water van kleur: oranje, blauw, groen, onze lichamen worden besmeerd met rode en blauwe kleurstof en er wordt meel over ons heen gegooid. De wegen zijn nat, mensen lopen uitgelaten op straat en alles wat rijdt, fietst of loopt wordt voorzien van een plens water.
Onze laatste dag in Laos vindt er een druk bezochte optocht plaats in verband met het nieuwe jaar. De optocht bestaat uit mensen in klederdracht, miss Luang Prabang en monniken die door toeschouwers worden nat gegooid. Ondanks dat de optocht en de feestelijkheden nog niet ten einde zijn, moeten wij verder. Vietnam roept! Ons natte pak weten we nog snel om te wisselen voor een droge voordat we het vliegtuig ingaan (op het vliegveld hangt zelfs een papiertje met daarop de tekst dat je niet met natte kleding het vliegtuig in mag).
Wat geweldig dat we, zonder dat we het wisten, de viering van het nieuw jaar hebben meegemaakt. Sabaaidii Laos, khap jai lai lai (Tot ziens Laos, bedankt)!!
Foto's
