Deel 5: Laos, betoverd Luang Prabang
Luang Prabang
Laos
MarianneV
Deel 5: Laos, betoverd Luang Prabang
Dag 6: Luang Prabang
Luang Prabang is de vroegere koningshoofdstad van Laos. Er zijn prachtige, eeuwenoude tempels. De stad is gelegen op de plek waar de Mekong- en de Kanerivier samenkomen en ligt op een compact schiereiland, zodat we Luang Prabang makkelijk lopend kunnen ontdekken. Na aankomst gaan we de stad alvast verkennen. Sfeervol! Door sommigen wordt Luang Prabang een van de mooiste steden van Azie genoemd.
We beginnen onze culturele tocht met het oude Koninklijke paleis Ho Kham, waarin tegenwoordig een museum is gevestigd. Het paleis werd gebouwd in 1904 en werd door de Koninklijke familie bewoond tot 1975. Dat zien we overal terug: hun kleding, hun woonvertrekken en de geschenken van landen uit de hele wereld. Net als overal (ook in sommige hotels) ook hier: schoenen uit!!
In één zaal zijn alle wanden ingelegd met gekleurd glasmozaïek waarmee het dagelijkse leven wordt uitgebeeld. Indrukwekkend! Jammer dat we niet mogen fotograferen. We bezoeken een fototentoonstelling: de floating Boeddha.
We gaan naar de “fresh products market”. De markt is groot en je vindt, het woord zegt het al, bijna alleen maar verse producten. Het gaat dan vooral om groente, kruiden, vlees en vis. Veel van het eten is al bereid. We zien van alles wat we in Nederland nooit op markten zien (of waar dan ook). Je kunt er bijvoorbeeld kikkervisjes, ratten, drankjes met slangen, schorpioenen en leguanen en kippenembryo's kopen. Een koeling hebben ze hier niet, net als in veel andere Aziatische landen, en de vliegen hebben dan ook redelijk vrij spel op de stukken vlees en vis. Meestal hebben de verkopers wel een tak met aan het einde een plastic zakje. Daarmee zwaaien ze zo nu en dan even boven de verse waren, zodat de vliegen enkele seconden weg zijn. De marktkraampjes worden bezet door hele families. Opa's en oma's, vaders en moeders en kinderen. Midden tussen de rokende vuren waarop het eten wordt klaargemaakt is een kleine tempel. Voor korte tijd overstemt het lage sonore stemgeluid van biddende monniken het lawaai van de markt. Daarna nemen de monniken plaats aan lange tafels en eten het eten dat hen geschonken is door de bevolking.
Overal, waar je maar kijkt, zien we de Boeddhistische monniken in hun opvallende oranje doeken. Ze horen bij het straatbeeld, met hun vriendelijke kaalgeschoren koppen.
In 1995 werd de hele stad toegevoegd aan de Werelderfgoedlijst van UNESCO en dat is zeker terecht. Op cultureel gebied kom je hier echt aan je trekken. Het wemelt in het stadje van de wats. Een wat is een boeddhistisch tempelcomplex waar nog steeds monniken wonen. De wats zijn rijk versierd en hebben prachtige bewerkte deuren. Het is veel goud- en zilver(ver) wat er blinkt.
De vele tempels in Luang Prabang zijn de moeite waard; we bezoeken onder andere de Wat Nong, de Wat Mai en natuurlijk de meest indrukwekkende en bekende: de Wat Xieng Thong. Elke Wat heeft enorme Boeddhabeelden, minimaal een meter of vijf hoog.
Tot ons plezier komen we in een van de prachtige tempels ook het glasmozaïek tegen met afbeeldingen van het dorpsleven. Hier mogen we wel foto's maken.
We lunchen met een Lao soepje aan de waterkant van de Nam Khan, een zijrivier van de Mekong.
's Avonds wordt de hoofdstraat van Luang Prabang omgebouwd tot één grote markt met marktkraampjes met stoffen, tassen, sjaals, antiek en sieraden. Honderden kraampjes! Leuk om overheen te slenteren! Maar ook om leuke kleine dingetjes te kopen, ook voor de thuisblijvers. Helemaal spannend werd het toen het licht op de hele markt uit viel. Iedereen achter de kraampjes bleef gewoon rustig, en ook de bezoekers bleven helemaal kalm. En helemaal niet bedreigend, heel veilig.
Foto's
