Deel 8: Vang Vieng, eldorado voor jongeren
Centraal Laos
Laos
MarianneV
Deel 8: Vang Vieng, eldorado voor jongeren
Dag 9: Vang Vieng
Rond half vier komen we aan bij ons hotel in Vang Vieng. Dit stadje is, zo begrijpen we, bijna een Lao-variant op Lloret de Mar! Heel veel backpackers, heel veel jongeren die uit hun dak gaan en zich beschamend en uitzinnig te goed doen aan drank.
Zo zijn we niet erg trots op onze westerse jongeren!
De aantrekkingskracht van Vang Vieng voor jongeren is gegroeid doordat er steeds meer spannende activiteiten aangeboden werden: raften, kanoën, het water op in een oude autoband enz. Dat verwacht je toch niet in Laos! Gelukkig zitten we met ons hotel wat buiten dat 'feest'gewoel. Zittend op de oever, de tuin die hoort bij onze hutjes, hebben we een geweldig zicht op de Nam Song-rivier met daarachter prachtig uitzicht op een fascinerend, grillig, karstlandschap met z'n kalkstenen rotsformaties. De hutjes waarin we slapen zijn gebouwd op palen, volgens traditionele Laotiaanse architectuur. We kunnen niet alleen door de ramen naar buiten kijken, maar ook door de kieren in muren, het dak en zelfs de vloer. We zijn weer blij met de klamboe!
We eten 's avonds aan de rivier, een prachtige plek!
Dag 10: Vang Vieng
Vang Vieng ligt in een bocht aan de oostoever van de rivier Nam Song, die uitmondt in de Lik. Fascinerend mooi!
We zullen ons niet in het jongerengewoel storten, maar bezoeken de markt en maken een wandeling in de omgeving. De markt ligt iets verder van het toeristische deel van Vang Vieng. Op deze (grote!) markt, die voor ons zo aantrekkelijk is vanwege het oorspronkelijke karakter, is geen toerist te ontdekken. Dat is dan wel weer mooi meegenomen. We kijken opnieuw onze ogen uit!
's Middags steken we via een bamboebrug de rivier over. Daar zijn de Laotianen weer de baas in plaats van de toeristen. Het verschil tussen de ene oever en de andere kan nauwelijks groter zijn! Het rumoer en de drukte van de ene oever staat in groot contrast met de stilte en de uitgestrektheid van de andere. We lopen tussen hutjes met rieten daken, de rijstvelden en de kuddes met karbouwen. Een prachtige wandeling!
Weer terug bij ons hotel, bijna met onze voeten in het water van de rivier, met de zon die ondergaat achter de bergen van het Karstgebergte, drinken we ons glaasje Port of Lao-wiskey.
's Avonds eten we opnieuw bij het hotel-restaurant naast ons. Gisteren fantastisch, vandaag met veel gedoe. Niets klopte! Het eten niet, de wijn niet en de rekening niet. Al met al, naast wat irritaties, ook veel reden tot gelach en plezier. Onze waiter vond het allemaal heel vervelend. Door zijn slechte Engels kan hij er ook niets aan doen. We stoppen hem nog maar wat extra kips toe!
Foto's
