We gaan met een oude legertruck (waar een aantal busstoelen in gezet zijn) de Altyn Arashan Vallei door, de bergen in naar hotsprings, zwavelhoudende bronnen op 3000 meter. We worden ontzettend heen en weer geschud in de truck, maar het uitzicht is erg mooi. Vlak voor de pas worden we uit de truck gezet om een half uurtje te lopen, helaas omhoog. Vlak voor het hoogste punt komt de truck terug om de mensen op te pikken, ik ben bijna boven en hij laat mij staan omdat hij daar niet meer kan stoppen, net bij het laatste stukje barst een enorme onweers-hagelbui los, en ik kom helemaal buiten adem in de truck. Gelukkig mogen we schuilen in een soort berghut. Een aantal mensen nemen een bad in de hotsprings, 2 kleine baden in een houten huisje, met een kleedkamer, het water is 38° en ruikt een beetje naar zwavel. Het blijft regenen, we lunchen hier en een aantal die-hards gaan wandelen. Wij wachten nog wel een uur of zo en zullen dan wel naar beneden lopen, als het tenminste niet te hard regent. De truck gaat om 4 uur naar beneden en zal dan de wandelaars oppikken. Maar het blijft regenen en af en toe onweer, dus blijven we binnen zitten. Na 3 uur komen ze allemaal weer binnendruppelen en een paar gaan nog even de hotsprings in. Om half 4 breekt eindelijk de zon door, even later gaan we terug, we moeten er nog 1 oppikken. De terugrit is nog zwaarder dan de heenrit omdat het nu erg nat is. Het is een spannende rit en pas na 1 ½ uur staat de laatste wandelaar langs de kant van de weg, tot grote opluchting van de gids. Hij is tot bijna het begin van de wildernis gekomen.