Na het ontbijt hadden we twee mogelijkheden: Óf wachten tot de truck vertrekt, of vast een stuk vooruitlopen totdat je weer opgepikt wordt. Meestal koos ik voor het laatste. Het is prachtig om dit land te zien ontwaken en langzaam in beweging te zien komen. Links en rechts verschenen nomaden uit hun schamele onderkomens om hun vee naar de graasplekken te leiden en af en toe was er nog wel iemand die je voor de thee uitnodigde. Bovendien was het landschap van een adembenemende schoonheid. Verdwalen kon ook niet want er was maar één weg.