Omdat ik heel graag de zonsopgang wilde zien in Petra heb ik onze taxi chauffeur, Ebrahim, gevraagd of hij ons om 5.00 op kon halen bij het hotel. Onderweg gaf hij aan dat we beter hoog in de bergen konden stoppen om de zonsopgang te bewonderen, omdat je deze in Petra minder goed kon zien.

Op het moment dat we aankwamen op deze plek, gewoon langs de weg ergens tussen Ma'an en Petra, was het nog pikdonker en doodstil in de omgeving. Langzaam aan ontstond er een rode streep aan de horizon en was het tijd voor Ebrahim om te bidden. Zijn zacht gezongen gebed in deze prachtige mysterieuze in duisternis gehulde bergen, maakte de ervaring compleet. Na verloop van tijd liet de zon zich eindelijk steeds meer zien en werd daarbij vergezeld door het gehuil van de honden van de bedoeïenen die in deze bergen wonen, tot hij uiteindelijk goed zichtbaar aan de hemel stond.

Hierna begonnen de vogels te fluiten en kwam er af en toe verkeer langs van de eerste mensen die naar hun werk moesten. Vol van deze prachtige ervaring vertrokken we, met de warme zon in onze rug, verder naar Petra.