Bij de gunstige geografische ligging kwamen de verborgen ligging tussen bijna ontoegankelijke rotswanden en een goede watervoorziening. De stad is slechts toegankelijk via een smal bergpad vanuit het noordwesten of vanuit het oosten door een 1,5 km lange en tot 200 m diepe rotskloof, de Siq, die op de smalste plaats slechts 2 m breed is. Via een in de rotswand van de Siq uitgehouwen goot, die afgedekt was met stenen platen, leidden de Nabateeërs gewoon water, en via aardewerk buizen drinkwater, de stad binnen. Beide waterleidingen werden gevoed door een bron in de Wadi Musa.