Petra werd in de 4de eeuw v. Chr. door Nabateeërs uit rozerode rotsen uitgehakt. Romeinen en Byzantijnen hebben er ook hun sporen nagelaten. Petra betekent in het Oudgrieks ’rots’, en als je hier rondloopt zul je wel begrijpen waarom men de stad zo heeft genoemd. Petra is de oude hoofdstad van de eens zo machtige kleine staat der Nabateeërs. Na de verovering door de Romeinen raakte de stad in verval en in de vergetelheid. Totaal verborgen in de bergen, wisten alleen de plaatselijke bedoeïenen ervan af. In 1812 ontdekte de Zwitser Burckhardt deze al eeuwen vergeten stad. De weg naar het hart van Petra loopt door een kilometerslange kloof, de Siq, die steeds nauwer wordt. Het is net alsof je figureert in een avonturenfilm van Indiana Jones. De kleurrijke rotsformaties maken Petra tot een unieke bezienswaardigheid en ondanks het aantal bezoekers lijkt het toch alsof je alleen bent in een magische wereld. De kleuren van de rotsen en monumenten veranderen de gehele dag. Met name in de vroege ochtend en de late namiddag kleuren de rotsen en tempels op in allerlei rood-bruin-geel-roze-blauwe schakeringen.