Machaerus was rond het begin van de gangbare jaartelling een fort aan de zuidgrens van Perea. Plinius de Oudere noemt Machaerus de belangrijkste Joodse vesting na Jeruzalem.
Volgens Flavius Josephus is Johannes de Doper hier ter dood gebracht.
Het fort Machaerus was strategisch gelegen op een hoge rots met steile hellingen en diepe ravijnen aan de verschillende zijden. De rots biedt een weids uitzicht over het omliggende land. De rots wordt tegenwoordig aangeduid als Qal`at al-Mishnaqa.
Het fort diende ter bescherming van de grens met de Nabateeërs, op wie Alexander Janneüs het gebied van Perea veroverd had.
Rond 30 v.Chr. herbouwde Herodes de Grote het fort, met dezelfde bedoelingen als die Alexander Janneüs er destijds mee had: de zuidgrens van Perea beschermen tegen de Nabateeërs. Na Herodes' dood kwam Machaerus in handen van Herodes Antipas, die hier verbleef in periodes dat hij in Perea was. Het was Herodes Antipas die Johannes de Doper in Machaerus ter dood liet brengen.
Aan het begin van de Joodse Opstand wisten de Zeloten het fort in bezit te krijgen (66 na Chr.). Nog geruime tijd na de inname van Jeruzalem in 70 wisten de Zeloten hier stand te houden tegen de Romeinse overmacht.
Toen in 72 de Romeinse legates Lucilius Bassus, de aanvoerder van het Legio X Fretensis, na zijn verovering van Herodion het beleg om Machaerus sloeg en een van de ravijnen vulde met aarde, waardoor het fort bereikbaar werd, zagen de Zeloten zich uiteindelijk gedwongen zich alsnog over te geven. Op Bassus' bevel werd het fort Machaerus verwoest, om te voorkomen dat zich hier opnieuw opstandelingen zouden verzamelen. info Wikipedia.
Van het fort is na de verwoesting weinig overgebleven. Je ziet nu nog 2 pilaren staan en heel veel stenen. Het is de klim zeker waard want het uitzicht vanaf deze heuvel is schitterend.
Wel even openen, dan kan je de 2 pilaren zien en rechts bovenop ook nog een paar bezoekers.