Lamskoteletje? Nee: doe maar het hele schaap!
Amman
Jordanië
Yuri
Lamskoteletje? Nee: doe maar het hele schaap!
Toen we gisteren na een namiddagje Desert Castles vanuit de woestijn het oosten van Amman binnenreden zag ik aan de linker kant van de weg (Madaba street) opeens enorm veel activiteit met rook, vuur, geparkeerde auto’s en vooral veel mensen. Sinds ik de aanslagen in Mumbai mee heb gemaakt afgelopen november en moest wegvluchten ben ik iets voorzichtiger geworden, maar dit zag er OK uit vanaf een afstandje. Ik dacht eerst dat het te maken had met de uitslag van de Tawjihi (soort toelatings test voor schoolverlaters van de middelbare school) gisteren. Dit wordt namelijk altijd erg uitbundig wordt gevierd, zelfs met (AK47) geweerschoten in de lucht maar vooral veel vuurwerk …en we hadden immers boven de skyline van Amman al heel wat vuurwerk gezien….maar toen vertelde mijn Jordaanse collega (met roots in Palestina) dat het hier om BBQ’s ging!
Of ik soms honger had? Nou na een middagje in de hete woestijn met een stokoude Mitsubishi Galant zonder airco met alleen water en cola lustte ik wel wat ‘krachtvoer’. Dus na mijn ‘ja’ maakte hij een redelijk gewaagde U-turn en parkeerde tussen een met ijzerdraden bij elkaar gehouden Peugeot 504, een splinternieuwe Escalade SUV en een BBQ ter grootte van een eenpersoons bed. Hij raadde me aan mijn camera in de auto te laten (waarom wist ik niet maar goed lokaal advies volg ik altijd op). Zo wees hij me bijvoorbeeld ook op het feit dat je maar beter niet naar kinderen kunt zwaaien als de moeder in de buurt is want dat kan de (moslim)vader erg verkeerd uitleggen. Maar goed, ik stapte dus uit in een heerlijke geurende walm van gegrilde kip, rund en schapenvlees. Door de warmte in Amman (‘s avonds nog ruim boven de 30 graden) had ik het gevoel in een verse oven met vlees te stappen. Dat beloofde heel wat ondanks dat het er allemaal een beetje slecht verlicht (oude tl balken) en ‘shabby’ uit zag.
Na een tiental meters liepen we richting de zoveelste openstaande restaurantdeuren met BBQ ervoor. Terwijl ik likkebaardend door de rook een van de restaurantjes inliep al kijkend naar de lams-sateetjes op de BBQ kon ik ter nauwernood twee vers geslachte en ontvilde schapen ontwijken die in de deuropening aan vleeshaken hingen. Gelukkig hingen ze er echt pas net anders was ik zeker door het op de tegelvloer gelekte bloed onderuit gegaan. Nu lagen er nog slechts druppels. Binnen hingen nog meer vleeshaken met vanalles erop en eraan. Vaak met alleen de ingewanden grotendeels verwijderd en de rest zoals kop en hoeven en evt. staart er nog gewoon aan, uiteraard zonder enige vorm van koeling…. behalve een paar tafelventilatoren natuurlijk.
We namen plaats aan 70-er jaren kantine tafeltjes met stoelen waar de originele plastic verpakkingshoezen nog om zaten. Ook de vloer was al sinds die tijd niet meer echt schoongemaakt laat staan vervangen. Terwijl ik achter in de zaak even mijn handen ging wassen kwam een slager met een karkas op zijn schouder en een enorm mes in zijn handen langsgelopen. Ik zei tegen mezelf dat alles van de BBQ vast geen darmproblemen zou opleveren en dat ik het wel zou verzekeren met wat cola erbij. Mijn collega bestelde wat te eten bij de bali met weegschaal en schaap in het Arabisch. Shukran.
Al wachtend op het eten kwamen drie Saudische sjeiks van middelbare leeftijd met enorme pensen gekleed in maagdelijk helder wit met tulband de twee bloeddruppende schapen in de deuropening bewonderen. Vooral de oudste met baard viel me op, een grote man van normaal postuur maar met een buik zo dik dat hij naar achteren hellend rondliep om niet naar voren te vallen. Er werd een keer aan de schapen kop gevoeld, op de billen gepetst en op de ribben geklopt en de onderhandelingen begonnen. Het ging er vrij pittig aan toe en blijkbaar wilden ze alleen een stuk vlees kopen zonder daar na rato van gewicht verplicht ook wat vet bij te kopen (dat is blijkbaar gebruik in Jordanië, je koopt zowel het goede als het slechte deel van het dier). De slager/restauranteigenaar hield vol en overwon. Er werd door twee schriele mannetjes een enorme weegschaal bijgehaald en tot mijn verbazing werd midden in de kleine zaak het grootste dier op de schaal gelegd, gewogen en in z’n geheel (!!!!) ingepakt in een paar vuilniszakken om mee te nemen. Ondertussen werd als koekje bij de muntthee een flinke schaal gegrild vlees ter keuring aan de Saudi’s aangeboden.
Ook wij zaten ondertussen te genieten van heerlijke blokjes lamsvlees met vers brood, uien en tomaten van de BBQ.
Vandaag hoorde ik dat in deze straat regelmatig slagers en eigenaren gearresteerd worden en in de gevangenis gegooid worden vanwege het opdienen van niet vers vlees en op illegale wijze verkregen vlees. Gelukkig heb ik –nog steeds- geen last van mijn darmen (en die zijn een erg goede graadmeter). Maar ik heb toch maar besloten om er geen tip maar een blog van te maken. Maar ik vond het erg gaaf om mee te maken (ik heb een paar (matige) foto’s kunnen maken met het camera’tje van mijn gsm).
Overigens moesten we omgerekend 3 euro afrekenen voor de enorme schaal met eten die we maar net opkregen (en ik ben een echte carnivoor). Niet slecht voor dit onverwachtse avontuurtje; dat blijven de beste! Maar wat als het vlees niet ok was geweest of de politie was binnengevallen? Dan was ik in ieder geval mijn camera niet kwijt geweest als bewijsstuk!!!
Foto's
