Japanners staan bol van de fetisj. Zo stonden we ooit voor een automaat met daarin plastic eieren waarin gebruikt ondergoed zat, zagen we een man vastzitten in een houten pilaar in Nara op zoek naar geluk en huurden we (dit was in de jaren 90) manga video’s waar ik nu ’s nachts nog wel eens gillend van wakker schrik.

Beton is ook zo’n liefhebberij. Op het platteland zijn hele rivieren gevangen in gemalen kiezel en in de steden is er duidelijk behoefte aan een Don Quichotte die het gevecht aangaat met de betonmolens.

Maar behalve grijs en grauw oogt het soms ook heel futuristisch, zeker wanneer er ook nog eens een mono-rail doorheen snijdt.