De tombe van Hafez, de geliefde Perzische dichter uit de 14e eeuw is een geliefde plek om naartoe te gaan. Hafez heet eigenlijk Shams al-Din Mohammad Shirazi. Zijn bijnaam betekent zoiets als: 'hij die de Koran uit zijn hoofd kan reciteren'
Wij gaan tegen de avond naar de tuinen van Hafez, wanneer het minder warm is. Er worden veel foto's gemaakt, de Koran wordt hardop voorgelezen en vaak is het gewoon stil. Verliefde stelletjes lopen eerbiedig om de tombe, zacht gedichten citerend. De sfeer is sereen.
In het volksritueel van de faal-e Hafez wordt een van de delen van Hafez' boek lukraak geopend in de hoop aanwijzingen voor de loop van het verdere leven te vinden. De uitspraak krijg je op een papiertje mee.

Een mooie gedachte van Hafez:
‘Hij wiens hart van liefde leeft, zal nimmer sterven’