Deze leuke meisjes ontmoette ik op het Meidan imam plein in Isfahan. Net als wij bezoeken ze de bijzondere gebouwen aan het plein waar ik al een aantal foto's van heb laten zien.
Over het onderwijs in Iran geef ik graag het woord aan Ziba, 39 jaar, die in België woont.

'Vandaag wil ik jullie iets vertellen over het onderwijs in Iran. Het onderwijsstelsel (systeem) van Iran lijkt erg goed op dat van België. Er is kleuterschool vanaf 2.5 , 3 jaar , 6 jaar lagere school, startend vanaf 6 jaar en 6 jaar middelbare school vanaf 12 jaar. Daarna kan je hoger onderwijs volgen. Meer dan 95% van de Iraanse kinderen volgt momenteel basis- en middelbaar onderwijs. Er is immers leerplicht van 6 tot 18 jaar. Enkel de kinderen van zigeuners en nomaden gaan niet regelmatig naar school. Vanaf de lagere school tot aan het hoger onderwijs zijn jongens- en meisjesscholen strikt gescheiden. De meerderheid van de leraren zijn vrouwen. De lessen worden in het Perzisch gegeven. Het volgen van onderwijs aan staatscholen is gratis.

Ieder dorp heeft een lagere school. Normaal is er een leerkracht per jaar maar in de kleine dorpen zitten kinderen van meerdere jaren in dezelfde klas. Iedere dag start met een gemeenschappelijk gebed en met ochtendgymnastiek. Dit duurt ongeveer 10 minuten tot een kwartier. Daarna gaat iedereen naar zijn eigen klas. De lessen beginnen om 7uur 30 en eindigen om 12 uur. In de namiddag zijn er lessen tussen 12 uur 30 en 5 uur. Er zijn namelijk te veel kinderen in Iran om allemaal op het zelfde ogenblik les te volgen. De vakken in de lagere school zijn taal , rekenen, wetenschappen, maar dan simpel , aardrijkskunde, geschiedenis, tekenen, sport en godsdienst. Vanaf de hoogste jaren van het lager onderwijs worden soms schoolreizen, museumbezoeken en kampeeruitstapjes georganiseerd. De kinderen krijgen veel huiswerk. Ik herinner mij dat mijn hand pijn deed van het vele schrijven. Op het einde van het zesde leerjaar moet iedereen hetzelfde nationale examen afleggen.'