We reizen over Sumatra, dat is heel goed met een huurauto te doen. De verkiezingen zijn in volle gang. Verkiezingen zijn mogelijk sinds 1998. Sinds de reformatie (reformasie), toen Soeharto na 32 jaar werd afgezet, heeft het Indonesische staatsbestel zich ontwikkeld van een autoritair systeem naar een meer democratisch systeem. Het monopolie op politieke partijen is vrijgegeven en er zetelen een tiental partijen in het parlement, waarvan de belangrijkste de Golkar(Partai Golongan Karya), een islamitische partij, en de PDI-P (Partai Demokrasi Indonesia - Perjuangan), een nationalistische partij, zijn.
De partijen houden zich aan de staatsfilosofie, de Pancasila. De Pancasila bestaat uit vijf principes: Geloof in één God (volgens één van de grote religies), consensusdemocratie (toch nog iets Nederlands) , rechtvaardigheid, nationale eenheid en solidariteit.
Overal wapperen vlaggen met de stier van de Golkarpartij, maar hier zien we vooral de leiders van de lokale besturen.
Bij de ingang van het stadje Bonapasogit zie je naast Horas (welkom), rechts, ook een groot spandoek met de tekst: op weg naar een welvarend Bonapasogit. Verder dragen veel auto's afbeeldingen van lokale bestuurders. Ik zie me al met een plaatje van Mark Rutte rijden...