Stress in de haven van Singkil,
Vier schepen tegelijk worden geladen over smalle steiger,
Ze moeten allemaal vertrekken voor het tij te laag is gezakt,
Rubber time is rekbaar maar de door de maan afgedwongen cyclus van hoog en laag wacht niet.

De man met het oranje shirt tankt de scheepjes,
Met zijn mond zuigt hij de olie aan uit de drums die met de hand de trap worden afgesjouwd,
Hij glimt van het zweet,
Maar meer nog van de brandstof waarmee zijn kleding is doordrenkt.

Het jongetje wacht op de blokken ijs om de vis vers te houden,
Ze worden net buiten beeld aangeschoven,
Ze glijden prima, de steiger is glad van het water en de olie.

De man achter hem wacht op de laatste manden groente,
De markt op Pulau Balai is vanmiddag al,
De bewoners wachten op verse waar.

Tussen het hoog opgestapelde voedsel is nog plek voor een paar scooters,
De motoren nog warm, worden ze met vereende krachten aan boord gehesen,
De man aan de rechterrand van de foto draait verschrikt weg,
De brommer van zijn echtgenote was net iets te zwaar voor de ploeg op de trap.

Havenstress - Singkil 2012