Bij het kratermeer van Maninjau op midden-west Sumatra verbleven R. en ik een week aan de rand van het water in een schamel hutje van een eenvoudig guesthouse van een zeer vriendelijke familie. Het is een prachtig gebied, waar vissers leven die aas kweken in het meer en waar rijstboeren hun velden beplanten. Toen wij er waren waren de rijstvelden groener dan groen en de zonsondergangen (met uitzicht over het meer, de aaskwekerijen en de bergen van de kraterrand aan de overkant) van een onwaarschijnlijk roze-oranje-rood. We genoten er van de rust, de ruimte, de prachtige natuur en maakten uitstapjes in de omgeving. Zo liepen we op een dag door de rijstvelden die het meer omringen en kwamen daarbij deze lieve mevrouw met haar kleinzoon tegen. Ze had heel beschermend haar hand op zijn hoofd gelegd. Pure liefde tussen oma en kleinzoon. Het tweetal zat op de "veranda" van een hutje midden in het rijstveld dat bedoeld was als een soort rusthuisje. Door het huisje heen zie je een (deels reeds geoogste) rijstakker en de bijbehorende rijstboer.