Mijn tweede foto (uit juni 2009) in het kader van mijn dagthema “de tsunami van 2004”. Deze honderdduizendtonner (hij is in werkelijkheid tweemaal zo groot, maar ik kreeg hem niet helemaal gefotografeerd) is ongeveer vijf kilometer vanaf zee landinwaarts geblazen door de vloedgolf. Hij heeft hele woonwijken in Banda Aceh op Noord-Sumatra platgewalst op zijn weg naar binnen. Momenteel is het schip in gebruik als museum, de “commercie” heeft al toegeslagen gezien het stalletje met koek en zopie. R. en ik verbleven enkele dagen in een hotelletje in de stad en zagen overal herinneringen aan de ramp. De eigenaresse van het hotelletje nam ons een dag mee om de stad te zien, waaronder deze plek waar voor de tsunami haar huis stond. Gelukkig waren zij en haar familie niet thuis op dat moment. Wel kende ze een heleboel mensen die zijn omgekomen. Later liet ze ons haar nieuwe huis zien in een wijk een eind verderop die geheel nieuw werd opgetrokken en waar de bewoners uit de voormalige woonwijk die de ramp overleefden een woning hebben gekregen. We kregen cake en thee en maakten kennis met haar man. Het was een bijzondere dag en een mooie, maar ook aangrijpende ontmoeting.k