We hebben trek in koffie en onze chauffeur weet wel een plekje onderweg waar hij regelmatig komt. Dit meisje komt meteen op ons afgestormd en komt er gezellig bij zitten. Ze geeft ook aan dat ze honger heeft en we kopen een paar kraampjes verderop een lekker hapje voor haar.
Dan wil ze op de foto. Ik vraag me af hoe vaak dit ritueel zich herhaalt.
Voor kinderen met een beperking is geen opvang op Lombok.
Ze slenteren gewoon de dag door.