Op weg naar de Merapi Vulkaan die een maanden gelden tot uitbarsting kwam.
Jogjakarta
Indonesië
EnnemanFG
Op weg naar de Merapi Vulkaan die een maanden gelden tot uitbarsting kwam.
Enkele maanden gelden was er een uitbarsting van de Merapi een van de meest aktievste vulkanen in Indonesie van Midden Java bij Jokjakarta.
Het moet wel heel toevallig zijn, dat je tijdens zo'n uitbarsting toevallig net in Jokjakarta bent, als fotograaf wil je natuurlijk prachtige foto's maken van zo'n uitbarsting. Helaas voor mij, voor wat dat betreft, ben ik er paar maanden later wanneer de vulkaan allang in rustte is.
Natuurlijk heeft het ook een andere kant want de vulkaan heeft behoorlijk huis gehouden in de omgeving van Jokjakarta.
Veel mensen die te dicht tegen de vulkaan aan woonden hebben zich snel uit de voeten moeten maken. Giftige stoffen zijn niet alleen hoog in de atmosfeer geblazen maar ook naar de omgeving waar mensen wonen.
Meters hoge stof van de vulkaan heeft bepaalde delen van Jokjakarta geteisterd.
Vele huizen en dorpen zijn verwoest en onbewoonbaar geworden.
Tijdens mijn verblijf in Jokjakarta heb ik wel van de gelegenheid gebruik gemaakt om de situatie van nu te gaan bekijken
Het was op een zondag en het viel mij op, dat veel lokaal toerisme richting de Merapi gingen ook hier is het ramp toerisme niet vreemd.
Halvewege de weg naar boven konden we niet verder en hebben we auto geparkeerd op een parkeerplaats die waarschijnlijk
geimproviseerd was aangelegd om de vele (lokalen) de gelegenheid te geven hun auto, bussen, te parkeren. Daar omheen waren markt kraampjes neer gezet waar je iets kon snacken, drinken of naar het toilet kon gaan.
Van hieruit kon je dan een ojek nemen, dat wil zeggen een motortaxi, tegen betaling bij iemand achterop zitten die je naar boven rijdt de Merapi op.
Ik heb daar geen gebruik van gemaakt en ben naar boven gaan lopen omdat je als fotograaf graag je handen vrij wilt houden en niet steeds te moeten vragen om te stoppen omdat je een foto wilt maken.
Erg ver ben ik niet gekomen, het lopen de berg op was vermoeiend en moeilijker dan ik dacht het was stoffig en warm dus hield ik het halvewege voor gezien.
Onderweg kwam ik wel wat verwoeste huizen tegen die duidelijk te lijden hadden gehad van de vulkaan uitbarsting
Mooi vond ik nog wel, dat een onbekende artiest tegen de verwoestte muren van verlaten onbewoonbare huizen tekeningen had gemaakt, waarschijnlijk om de boel wat op te fleuren.
Enkele vrouwen keken er nogal verbaasd naar zo te zien was het voor hun ook een verassing.
Foto's
