Rondreis Java, Bali 2005 deel 1

Door: Janhermens

Geplaatst op Mar 18, 2009

Op 1 oktober 2005 werd het eiland Bali opgeschrikt door een reeks van 3 bomaanslagen. De aanslagen werden gepleegd in twee voor het toerisme belangrijke plaatsen Kuta en Jimbaran. De eerste twee explosies vonden plaats nabij een eetgelegenheid aan het strand in Jimbaran. Een derde explosie op Kuta Town Square. Beide locaties zijn zeer populair onder westerse toeristen.

Met dit bericht begonnen wij in 2005 aan onze geplande rondreis over Java en Bali.

Zaterdag 1 okt. 2005
Vandaag was het weer 'n trieste dag voor Bali, maar zeker óók voor de rest van Indonesië. Het dodental bij de bomaanslagen van vandaag ligt bij 23 en er zijn méér dan 100 gewonden.
Dit alles maakt ons vertrek naar Java onzeker, maar vooral iets onprettiger. Bali kunnen we mijden, hoewel we van daar wél weer terug moeten vliegen.
We maken zondagavond een tussenstop in Kuala Lumpur en hebben daar altijd nog de mogelijkheid om niet verder te vliegen naar Java. Dat zal wel enkele praktische problemen geven, zoals inentingen, midden in de nacht op een vreemd vliegveld, reisschema dat we dan niet hebben, enz., maar daar komen we wel uit. We reizen ticket-only, dus zijn niet afhankelijk van een geboekt programma, we
besluiten pas zondagavond of we verder vliegen naar Jakarta, of dat we in Maleisië blijven.

Het ministerie van BUZA en de Nederlandse Ambassade in Jakarta hebben op dit moment nog geen enkele mededeling betreffende de bomaanslagen op hun site staan. Er is nog géén informatie te vinden over een eventueel negatief reisadvies, op grond waarvan je een reis kunt annuleren. Voor informatie zijn we nu nog afhankelijk van Indonesische sites en die zijn nogal warrig. Ook BBC en CNN beschikken nog over te weinig informatie. De beelden die getoond worden van Kuta spreken echter voor zich.
Vanavond en vannacht zullen we dit blijven volgen, laptop dus mee naar bed, en morgenvroeg weten we misschien iets méér. We vertrekken op Schiphol om 12.00 uur. Misschien dat er op Schiphol ook wel wat meer informatie gegeven zal worden.
Het volgende mailtje zou dus wel eens uit Kuala Lumpur kunnen komen, maar niet eerder dan dinsdag.

3 okt.
We zijn toch naar Java gegaan. Na een rustige vlucht zijn we vanuit Jakarta met de eenvoudigste trein en ook nog ‘kelas ekonomi’ naar Bogor gereisd, je weet wel, die waar altijd kleine kinderen aan de buitenkant hangen, levensgevaarlijk om te zien.
We blijken de enigste blanken te zijn, we worden zo bekeken. We zien ook nauwelijks toeristen.
Onvoorstelbaar hoe zoveel mensen op een hoop kunnen leven. Jakarta stinkt en is smerig. Het is warm, benauwd. Er is zoveel verkeer dat je gewoon tussen alles door over moet steken. We zijn desondanks 2 nachten in Jakarta gebleven en hebben de stad per trein en te voet verkend.

5 okt.
Vanmorgen zijn we in de botanische tuin (Kebun Raya) geweest, heel bijzonder. De oudste boom, door Nederlanders geplant, is uit 1823 en afkomstig uit China.
In de tuin ligt een oud Hollandse begraafplaats (Makam Belanda). Hier zie je bekende Nederlandse namen op de grafstenen. Jammer genoeg ligt de begraafplaats in een uithoek van de tuin, hij staat gelukkig wel op de diverse aanwijsborden aangegeven.
Het is erg warm maar tussen de bomen is het wat koeler. Tussendoor rusten we even uit op een bankje. De meeste bankjes zijn bezet door verliefde stelletjes.
We hebben ook het paleis van Soekarno (Istana Bogor) gezien, waar vroeger de Nederlandse
gouverneur woonde.

7 okt.
Het station van Bogor herbergt een afdeling van de plaatselijke VVV, de medewerker spreekt redelijk goed Nederlands. Via hem hebben we een auto met chauffeur gehuurd, die ons via de Puncak Pass met z’n theeplantages naar Bandung zal brengen.
Bandung staat bekend om zijn vele oud-Nederlandse gebouwen die vaak onder architectuur gebouwd werden. De stad is bij uitstek geschikt om wandelend te doorkruisen.
In de stad kun je overal een tour boeken naar de Papandayan vulkaan en naar Kampung Naga. Boek dit niet apart maar samen met een doorreis naar Pangandaran. Dus bezoek aan beide en door naar Pangandaran. Dit kostte in 2005 Euro 40 p.p. Bezoek je de ene dag de vulkaan en ga je de dag erna naar Kampung Naga en door naar Pangandaran, kost je dit het dubbele, terwijl dit ook in één dag kan!
Een goed adres om je te laten informeren en om te boeken:
By "Moritz", Komplex Luxor Pemai 35. Dit is ook een losmen.

10 okt.
Vanuit Bandung reizen we weer per auto verder naar Pangandaran, een vissersdorp aan de zuidkust. Er zijn ten gevolge van de bomaanslagen op Bali nauwelijks toeristen. De toeristenstroom is door de aanslagen onderbroken.
Ons restaurant maakt het zich daarom ‘lekker makkelijk’ en dient de rijst op in een vergiet!
(En dan te bedenken dat Pangandaran een jaar later volledig overspoeld zou worden door een tsunami.)
Op het schiereiland ligt nog een klein stukje oerwoud dat je kunt bezoeken. Het is aan te raden dit onder begeleiding te doen, aangezien vooral de apen erg agressief zijn.

13 okt.
In Pangandaran boek je de verdere reis naar Yogyakarta, dit is een van deur tot deur pakket:
met een minibus naar Kalipucang, vervolgens met een boot door de backwaters naar Cilacap en wederom met een minibus naar je hotel in Yogyakarta. Deze reis duurt in totaal 10 uur en kost Rp. 125.000.

Yogya verdient enkele dagen, zoek vooraf uit de reisgids een leuk hotel, losmen of homestay. Een leuk en verzorgd hotel is:
Harmony Inn, Jl. Parangtritis (Prawiromatan Area). Het ligt wel wat buiten het centrum. Kamerprijs 2005: 110.000 per nacht.
Een hotel in de buurt van Jl. Malioboro is dichter bij alles, maar daar is het erg druk.
Overal kun je een bezoek aan de Borobudur (entree US $ 11 p.p.) en Prambanan (entree US $ 10) boeken, maar dit kun je ook met lokaal vervoer doen. Gewoon informeren bij je hotel. De Kraton doe je op eigen gelegenheid, gids krijg je ter plekke (betalen natuurlijk).

In Yogya kun je overal een airco nachtbus naar Bali boeken, reistijd minstens 17 uur, vertrek 13.30 uur.
Wil je naar Malang en/of naar de Bromo dan is dit allemaal in Yogya te boeken.

15 okt.
We hebben met enkele andere toeristen een minibusje gehuurd en bezoeken de Borobudur en de Prambanan, 2 tempels in het jaar 800 gebouwd. De ene is Boeddhistisch en de andere Hindu.
En natuurlijk worden we door onze chauffeur ook naar een zilver- en een batikfabriek gereden. Heel interessant om te zien, maar ze dwepen om iets te verkopen. Onze chauffeur hoopt dat we veel zullen kopen, want hij krijgt natuurlijk zijn aandeel in de verkoop!
Bij de tempel gooiden ze je zowat omver met hun handel en smeekten ons
iets te kopen. Soms wel lastig, maar het heeft ook wel iets leuks, je moet ermee kunnen omgaan en zéker het afdingen behoorlijk onder de knie hebben.

De stad zelf is makkelijk te belopen, zo zie je heel veel. Op elke hoek van de straat kun je een riksja huren. Morgen gaan we naar de Kraton en het paleis van de Sultan.
We hebben een ontzettend leuk hotel dit keer, goed ontbijt en vriendelijke mensen.
Het eten is hier ontzettend lekker, je kunt zelfs slang eten, maar daar hebben we ons maar niet aan gewaagd. Het verkeer is hier gigantisch druk, de wegen zitten propvol, maar tóch
loopt alles prima vanwege de ‘rules of circulation’. Het snelste verkeer krijgt of neemt altijd voorrang. Vervoer is hier het allerbelangrijkste!
Ook wij worden eigenlijk vloeiend en vlekkeloos door Java gesluisd en naar alles dat we willen zien. Het is wel vermoeiend om steeds te moeten zeggen dat je wil wandelen (jalan jalan). Iedereen vraagt of ze iets voor je kunnen doen, en soms loopt iemand met je mee en zonder dat je er erg in hebt, heb je dan een gids die natuurlijk om een 'tip' vraagt. En doe dat dan maar eens niet, dan zijn ze verontwaardigd.
Bedelaars zijn er veel, waarvan sommigen echt schrijnend door een handicap, maar de meesten zijn van kinds af aan beroepsbedelaars. Het onderscheid is natuurlijk voor ons niet te zien, tenzij de handicap duidelijk lichamelijk is. Hele oude vrouwtjes (83 jaar) sjouwen met zware manden op hun rug, en die zou je soms graag iets willen geven of helpen, maar dat willen ze niet.
Iedereen moet hier trouwens hard werken en dat is wel bewonderenswaardig.

16 okt.
Het bezoek aan het paleis viel enigszins tegen, vanwege de Ramadan was het grootste gedeelte ervan gesloten.
We hebben dus maar een beetje zondag gehouden: rustig alleen bij het zwembad en verder
een beetje gewandeld. Het was ook erg heet, niet normaal en dan word je al moe van lopen.
Het lopen hier is erg vermoeiend, het gaat vanzelf allemaal heel langzaam. Jammer genoeg hebben we ook hier last van de Ramadan, midden in de nacht wordt via luidsprekers gezongen en gebeden, veel is overdag dicht.
Om half 3 's nachts beginnen de mannen luidkeels te roepen en te zingen en dan mogen de mensen voor het laatst eten, vanwege de Ramadan. Blijf dan nog maar eens slapen.