Familiegeschiedenis op Java

Door: Shan

Geplaatst op Jul 11, 2010

De meeste mensen brengen slechts een kort bezoek aan Java op hun weg naar Bali met als highlights de Botanische tuinen van Bogor, Yogyakarta met de Borobodur en Prambanan en in Oost-Java Genung Bromo. Java heeft echter zo veel meer te bieden.

In zou nooit naar Java zijn afgereisd als mijn opa hier niet van Juli 1946 tot en met 1950 had gewoond. Na het ontvangen van een brief met het bijbehorende treinkaartje naar de kazerne is hij, samen met vele andere net twintigers, naar Java gestuurd onder het mom van het bevrijden van Nederlandse soldaten in de Jappenkampen. De ruime drie jaar die mijn opa in Centraal Java heeft doorgebracht en de gewoontes die hij hier heeft opgepikt hebben mij doen besluiten een bezoek te brengen aan het land waar een deel van zijn hart altijd is achter gebleven.

Deze reis stond in het teken van mijn opa. Ik wilde zien waar hij deze 3, bijna 4, belangrijke jaren in zijn leven had doorgebracht. Achterop de motor bij verschillende locale mensen heb ik de dorpjes bezocht die zo belangrijk zijn geweest in zijn moeilijke maar ook mooie jaren. Het bezoek aan deze dorpjes met de uiterst hartelijke bevolking, die in vele gevallen in zeer lange tijd geen westerse mensen meer hadden gezien, is mijn hoogtepunt geweest van Java. Mensen hebben mij thuis uitgenodigd en alles aangeboden wat zij hadden, hebben mij familiegraven laten zien en betrokken bij zeer oude rituelen. Dit had ik nooit mee kunnen maken op een georganiseerde reis van Fox, Djoser of welke andere reisorganisatie dan ook. In de drie weken die ik op dit prachtige eiland heb mogen doorbrengen heb ik het echte, niet georganiseerde en betaalde, Java gezien. Het eiland met de bevolking waar mijn opa zijn hart aan verloren had.

In de 60 jaar sinds mijn opa het eiland heeft verlaten hebben de zaken, tot op zekere hoogte, niet stil gestaan. De steden, kampungs en bevolking zijn vele malen groter gegroeid. Het eens zo afgelegen Desa Kebumen, is spontaan zo afgelegen niet meer. Dat moet dan ook de enige keerzijde zijn aan Java. Overal waar je komt wonen mensen, staan gebouwen en rijden vele motortjes en oude auto's rond. Dat is, voor een natuur mens zoals ik, wel een echt nadeel. Als verrassing daarentegen bestaan de meeste van de gebouwen waar mijn opa heeft gewoond/gewerkt en die hij heeft gerenoveerd nog steeds. De meeste hebben een andere functie gekregen en hebben sindsdien wederom renovaties ondergaan, maar ze betaan nog steeds.

Java is niet een eiland wat ik snel weer zal bezoeken, maar voor iedereen (met of zonder speciaal doel) die de moeite wil nemen om de gebaande paden te verlaten heeft het eiland zoveel prachtigs te bieden. Leer de taal, maak contact en laat je verrassen door de prachtige bevolking!