Onderweg van Makassar naar Bira maken wij een stop bij een zeer eenvoudig tentje waar wij hartelijk werden ontvangen. Koffie was het enige wat werd verstaan maar we wilden ook iets eten!
Uiteindelijk hebben wij ons laten verrassen, heel apart maar goed te doen!
De kleine jongen werd ook geshowd, hij zette het al snel op een brullen, volgens zijn vader had hij nog niet vaak "witte" mensen gezien.
Later kwam er toch een glimlach; Jantje huilt, Jantje lacht!!