(laatste) deel 6

Door: Belande

Geplaatst op Oct 20, 2011

De volgende ochtend vroeg heb ik weer afgesproken met bernard. Hij komt me halen bij het hotel en vraagt of ik mee wil naar de pasar. Een pasar is een markt en ik vindt het leuk om te zien hoe de lokale bevolking op de markt hun spullen koopt en verkoopt. Met mijn camera in de aanslag lopen we over de markt en ik weet niet waar ik kijken moet. Hier wordt veel handel gedreven maar het mooiste spel blijft het afdingen. Het is de lokale bevolking die probeert om toch nog een paar cent af te krijgen van hun koopwaar. Er worden veel kruiden en groenten verkocht maar op deze zelfde markt kan je met hetzelfde gemak kippen, geiten, varkens en zelfs paarden kopen. Je kan het zo gek niet bedenken of het is er. Als we over de markt hebben gelopen is het tijd om iets te gaan eten en bernard brengt me naar een restaurantje. Je kan je geen voorstelling maken hoe een restaurant in indonesie er uit ziet als je er nog niet bent geweest maar ook hier is het niet allemaal erg comfortabel en schoon maar het eten smaakt er niet minder om. Als je je daarover heen kan zetten kan je lekker eten en voor erg weinig geld voor een nasi met ei en een drankje zal je over het algemeen niet veel meer geld kwijt zijn dan omgerekend 1,5 tot 2 euro. Het is vandaag, net als alle andere dagen overigens, weer erg warm en we besluiten naar een strand in de buurt te gaan. Ook hier wordt je betoverd door het witte zand en de groen blauwe, heldere zee. Hier en daar vindt je op het strand stukken aangespoeld koraal. Het is toch bijzonder dat je deel uit mag maken van ook dit stukje wereld. Het is de afgelopen dagen niet altijd even makkelijk geweest en som wordt je geconfronteerd met de realiteit en met jezelf maar een reis geweest die ik niet had willen missen en heeft een onuitwisbare indruk bij me achtergelaten die ik dus nooit zal vergeten. Hoe het met de ontwikkeling gaat van het eiland is mede afhankelijk van de regering die tot nu toe nauwelijks aandacht heeft voor de bewoners van Sumba, afhankelijk van de wil van de bewoners om zich in te zetten voor de ontwikkeling en mede afhankelijk van hulporganisaties en niet te vergeten, de toeristen. Deze zorgen uiteindelijk ook voor een deel werkgelegenheid en inkomsten. Dan blijft er misschien nog de vraag, waarom naar Sumba ? omdat de tijd hier heeft stil gestaan, je in de gelegenheid bent om de lokale bevolking te leren kennen en hun gewoontes, je mensen nog in hun omgeving kan zien leven in zijn meest primitieve vorm en de mensen zo gastvrij zijn dat je je altijd welkom voelt. Er zijn genoeg plekken om te bezichtigen en als je het gevoel wilt hebben op een paradijs te kunnen zijn zonder iemand om je heen dan zijn die er ook. Waarom zou je er niet naartoe moeten willen ? Als je gesteld bent op luxe dan is dit niet een van de meest voor de hand liggende keuzes. Er zijn wel een drietal echt luxe hotels maar die zijn erg duur. Daarnaast is er geen supermarkt waar je wat spulletjes kan kopen. De spullen zijn wel te krijgen in de kleinere toko’s maar je hebt er geen supermarkt waar je in een keer al je inkopen kan doen. Pinnen is wel mogelijk maar lang niet overal dus zorg voor voldoende contant geld. Zelfs in de hotels moet met contant geld betaald worden. Wil je gebruik maken van internet, wacht dat liever tot je op een ander eiland bent om stress te voorkomen. De tijd heeft hier nog stil gestaan. Is dat een zegen of een vloek ? Niet elke ontwikkeling is een vooruitgang maar basisbehoeften zijn geen luxe naar mijn idee.