Koken aan de kust op blote voeten eiland.
Koken aan de kust op blote voeten eiland.
Vandaag komen we aan in Seraya, een kleine plaats aan de ongerepte oostkust van Bali. Je vindt her geen uitgestrekte stranden, maar een woeste kustlijn met af en toe een stukje strand. Als je een echte strandliefhebber bent sla je deze kust best over, maar als lokale-leven-aanbidder ben je hier op de goede plek. Hier gaan we we onze eigen Indonesische maaltijd zelf klaarmaken, onder het wakende oog van onze enthousiaste kokkin. Eerst gaan we met haar man en de chauffeur naar de lokale markt om verse ingrediënten te halen. Deze markt op zich was al een leuke ontdekking. De fruit- en groenten markt had natuurlijk mijn voorkeur. Alle verschillende soorten fruit, groenten en kruiden maakten een geurfestijn van deze overdekte markt. Zoals we al wisten moet je steeds afbieden tijdens je aankopen. Wij als westerlingen zijn dat niet gewend. Naast onze kruiden en groenten (ik zou die hele hal willen opkopen voor de kleuren en geuren alleen al), hebben we dus ook kip nodig en deze gingen we de hal ernaast gaan halen. Daar vonden we kip, vlees en visjes die we de dag ervoor tijdens het snorkelen nog dag hebben gezegd. Dus verser kan het niet, hé. Maar op dat moment begon ik een beetje ingetoomd te kokhalzen... Van het dier de Kip wordt alles eraan verkocht om te gebruiken in maaltijden, maar deze lagen daar al te zonnebaden met de nodige vliegen erom heen, vis en vlees idem dito. Overal op de markt was het er wel zeer proper, alle afval werd direct verwijderd en afgespoeld met water, de grond was niet besmeurd met bloed of afval van groenten, fruit, maar de insecten moet je er maar bijnemen, proteïne dieet :-)
Na onze inkopen gaan we met de man des huizes en de chauffeur nog even onze dorst lessen in een lokaal cafeetje, waar men geen Heineken, Maes of Jupiler vind, enkel maar lokale dranken. Wederom hier maken onze smaakpapillen een feest mee. We rijden richting binnenland, naar het huis van de kokkin en haar man waar we onze eerste Balinese kookles krijgen. De omgeving daar kennen ze geen toeristen kennen. De vrouwen vooral de oudere lopen met bloot bovenlijf rond. Omdat wij op komst waren, toeristen dus, hadden ze de vrouw gevraagd om zich om te draaien en zich niet bloot te vertonen aan ons, maar ons deerde dat niet, tis ook natuur hé :-).
We worden verwelkomt door de kokkin en duiken direct de keuken in met onze aankoopwaren.
De kokkin legt ons alles uit met wat we gaan beginnen en waarom. De pigmenten en sjalotten worden met een vijzel gestampt maar ze gaf ons ook de tip dat wij als westerse vrouwen die geen tijd hebben deze ingrediënten ook in de blender mogen fijnmalen. Het kippenvlees mocht ik in de grote vijzel fijnstampen, was leuk maar weer begon in te kokhalzen. Van het gemalen kippenvlees maakten we brochettes die gefruteerd worden.
De kip heb ik wijselijk niet gegeten, enkel maar de rijst, groenten en saus. Na onze kleurrijke en smaakvolle ervaring worden we naar ons verblijf gebracht. Op de markt hadden we draken fruit gekocht om dit eens te proberen. Het fruit is fushia rood zowel van binnen in als de buitenkant, als je ervan eet hebben je tanden en tong net diezelfde kleur, het fruit zelf is zeer flets van smaak. Verder genieten we nog van ons uitzicht op de woeste kustlijn die we morgen vaarwel zeggen. Onze volgende trip gaat richting Nusa Lembongan, het surfers paradijs maar ook voor mensen die van snorkelen houden.