Bali - vulkaan beklimmen - deel2

Door: Suzydamman

Geplaatst op May 1, 2017

7u00
Ngoman kwam terug bij ons en nam ons een paar meter verder mee naar de krater. Hier en daar zag je stoomwolken uit de grond tevoorschijnkomen. Hij toonde een plaats waar de lokale bevolking plastiekflessen legde waar er water uit de rotsen kwamen. Ze gebruiken het water voor religieuze ceremonien. Ook gebruiken ze het water om huidproblemen te behandelen vanwege het hoge culfergehalte in het water. Toen stelde hij voor om nog eens stukje te klimmen om de tweede krater te bezichtigen. Daar vond in 2000 een uitbarsting plaats waarbij een dorp van de kaart werd geveegd en waarbij twee Duitse toeristen die bij de krater waren het leven lieten. Toen vertelde de gids ook dat het verboden is voor zwangere vrouwen om de berg te beklimmen. Ze geloven dat als je als zwangere vrouw de berg 'betreedt' je de goden slecht gezind maakt waardoor de vulkaan kan uitbarsten, wat dus gebeurde bij de Duitse toeriste. We gingen op zijn voorstel in en zetten de tocht verder. De vermoeidheid was goed voelbaar in ons benen en het piekte een beetje veel aan de kuiten maar toen we bovenkwamen waren we het, toen we terug op adem waren, snel vergeten. We warmden onze handen aan kleine geisers waar hete stoom uitkwam en genoten van het landschap. Je kon de lidtekens van de lavastroom van bij de laatste eruptie in 2000 goed zien. We waren onder de indruk van deze krachten van de natuur...
7u50
Na een aantal fotosessies en enkele babbeltjes konden we aan de afdaling beginnnen. We stapten op kleine paadjes langs mega diepe ravijnen... Ik durfde niet naast me kijken. Als je daar een verkeerde beweging maakt en langs de verkeerde kant valt, weet ik niet hoe je het ervan af zou brengen... maar in elk geval niet goed. We trotseerden met in elke schoen een halve kilo lavazand en al struikelend en vloekend het pad voor de afdaling. De losliggende stenen waren echt verradelijk. Gelukkig was het nu klaar in tegenstelling met de beklimming, maar de concentratie moest even sterk zijn. De vermoeidheid in de benen liet zich voelen.
Na een goed uur dalen namen we afscheid van onze lieve gids met de kapotte bottines. Die mannen verdienen er praktisch geen geld aan dus gaven we hem een goeie fooi. We keken nog even achter ons en kregen toen pas goed te zien waar we geweest waren. Week wachtte ons op en bracht ons, met een tussenstop op een koffieplantage, terug naar het hotel waar we het fijne stof van ons wasten en een tukkie deden.
De Gunung Batur was een zware, vermoeiende ervaring maar we zijn super voldaan van de prachtige beelden die we er te zien kregen en van onze fysieke inspanning die morgen beloond wordt met een lichaamsmassage in onze tweede thuis in Ubud...
We probeerden wat foto's te publiceren maar het duurt te lang voor ze op de blog staan... Het zal voor in Gent zijn, maar ze zijn de moeite! :)