The world gone slightly wrong
Uttar Pradesh
India
Kokkeeri
The world gone slightly wrong
Was mijn eerste gedachte toen ik afgelopen week een onder ogen kreeg met als kop: Meer mobiele telefoons dan toiletten in India[/url]’. Redelijk absurd, in mij ogen, en volgens mij niet echt een mooi voorbeeld van de vooruitgang.
Mij tweede gedachte ging uit naar die mooie ochtend op 12 november 2005 toen we met een kleine jeep van Barathpur naar Fatehpur Sikri reden. Deze gedachte komt regelmatig terug in mijn dromen of zomaar als iets vies zie gebeuren en best vaak tijdens een tv-programma over India. Die man in zijn witte hemd, met zijn blauwe lungi hoog opgetrokken, hurkend op de betonnen muur, met zijn rug naar ons toe.
En het was een mooie ochtend en we hadden er zin in. Het zonnetje gaf ondanks het vroege tijdstip al lekker wat warmte. De puri en de lassi bij het ontbijt smaakte me prima. En de dag van gisteren lag nog vers in mijn geheugen. Het bezoek aan het Keoladeo National Reserve was schitterend. Op de fiets van ’s ochtends tot het eind van de middag bleek één grote safari. Tientallen vogelsoorten, nilgai, zwijnen, sambar, 2 python’s, een enorme bijtschildpad, mongoose en vele chital zorgden voor een heerlijke dag. Maar vandaag was het tijd voor cultuur. Op naar de mooie gebouwen van Fatehpur Sikri, een kleine 40 kilometer van Barathpur. We hoefden niet lang te wachten bij het kruispunt. Vele taxi’s en jeeps wilden ons meenemen. Maar ja, we waren op budget; dus gewoon de bus. En dat is in India natuurlijk altijd weer een avontuur op zich. De eerste bus was vol, de tweede vond het niet nodig om te stoppen en de 3e nam ons mee. De bus zat vol met Indiase toeristen uit Delhi, ook allemaal op weg naar Fatehpur Sikri. Het was best gezellig, volop muziek en een uitgelaten sfeer. Het leek wel een schoolreisje. Ondanks de drukte kon ik best lekker bij het raam zitten en van het uitzicht genieten. Dat uitzicht werd 2 keer wreed verstoord. De eerste keer zag ik langs de kant van de weg de beruchte dansende beren met hun begeleiders. Walgelijk en ook best schokkend. Ik had het wel eens op tv gezien, maar dit was echt. En ondanks dat we er best snel voorbij reden, bleef het beeld hangen.
Maar dit viel nog reuze mee vergeleken bij de tweede ruwe verstoring. Ik zie hem nog zitten; wit hemd, hurkend, blauwe lungi opgetrokken, op die betonnen muur. En net toen wij langsreden, kwam het. Een enorme geel-bruine stroom diarree, waar geen eind aan leek te komen. Op deze confronterende manier had ik het nog niet eerder gezien. Op 20 meter van de weg en ik keek er recht in…..Het beeld staat nog helder op mijn netvlies. Het komt regelmatig terug in mijn dromen of zomaar als ik iets vies zie en best vaak tijdens een tv-programma over India. Alleen heeft hij vanaf deze week een telefoon in zijn hand…………
Foto's
