Mamallapuram, Tamil Nadu. Het is vroeg, zeer vroeg. We verblijven in Sri Harul, met mooi verzorgde kamers. Op de eerste verdieping, lekker rustig. Eigenlijk pas nadat een internationaal gezelschap eindelijk gedaan had met tot een gat in de nacht luidkeels kinderliedjes te zingen. Goed dat ze de volgende dag vertrokken.
We hebben de avond ervoor onze matras op het terras gelegd en al slapend genieten we van een verkoelend zeebriesje. Die rust wordt abrupt onderbroken als de eerste luidruchtige motoren van de vissersboten in gang getrokken worden. Man en zoon blijven onbeweeglijk liggen. Ik daarentegen ben bij het minste geluid wakker. Daar ben ik in dit geval zeer blij om.
De lucht probeert net te ontwaken en kleurt al zachtjes roze. De netten op het strand bewegen plots. Een spartelende beweging, in een soort slow motion uitgevoerd, onthuld een diep geheim. De vissers hebben die nacht gewoonweg op het strand geslapen en gebruiken de opgerolde netten als bed. Goed idee van die jongens.