In Indië leven ongelooflijk vriendelijke mensen. Op de één of andere manier benijd ik hen omwille van hun innerlijke rijkdom. Dat mensen zo gelukkig kunnen zijn met zo weinig. Dat is toch prachtig! Het zou een voorbeeld moeten zijn voor diegenen die gretig gebruik maken van de consumptiemaatschappij. Deze man Hari Krishnan ontmoetten we in de tempel van Thanjavur. Tussen de massa mensen door (het volle maan festival was aan de gang), rende hij wuivend en breedlachend naar ons toe. Het leek alsof hij ons al jaren kende. Zijn familie holde er als een uitgelaten school kinderen achteraan. Hij gaf ons dadelijk een hand, stelde zijn familie voor en natuurlijk moesten we dit vereeuwigen. Dit is een foto uit de reeks die ik van hen gemaakt heb. Zijn zoontje staat er niet bij, die had zich toen verstopt. Natuurlijk viel dit enthousiasme bij de andere aanwezigen dadelijk op en enkele minuten later waren wij de blikvangers in deze prachtige tempel. We zijn er nog lang gebleven en hebben genoten van het gezelschap en de volle maan die over de tempel kwam waken.