We reizen rond in Zuid-India en kijken onze ogen uit. De kleurige tempels van Madurai, de voorstellingen in Kerala en vooral de aardige mensen, die ons allemaal uitnodigen om in hun huis te komen kijken.
Deze dames zijn trots op hun huis en op hun kinderen. De deur is mooi blauw geverfd, er hangt een gordijn van prachtige schelpen in de opening. De muren moeten ieder jaar opnieuw geverfd worden, want het is er erg vochtig.
De kindjes hebben de bekende zwarte make-up, deels om vliegen weg te houden en deels om boze geesten af te schrikken. Ook de rinkelende enkelbandjes dienen dat doel.
Het is geweldig om een praatje te maken. De dame op de voorgrond spreekt Engels.

De foto is gemaakt met een Minolta SR ASA400, oude doos dus, maar ik ben er nog steeds blij mee.
De blik van zo'n kindje is toch onvergetelijk?