Het is groen en het geeft een warm gevoel

Door: Wisseschout

Geplaatst op Aug 12, 2013

De Lassie [ traditionele Yoghurt drank met kruiden of fruit ] die we bestellen is 2x zo duur en staat als speciaal op de kaart. Onze fantasie slaat op hol en we denken aan een extra groot glas met extra veel fruit erin. Het glas dat voor ons wordt gezet is echter even groot [ of klein ] als anders en heeft een groene kleur, wat op zich niet vreemd is omdat we dat al meer gedronken hadden.[ yoghurt met koriander ] We proeven en kijken elkaar aan. Beiden vinden we de smaak maar zo zo. Bij het afrekenen vraag ik aan de ober wat er nu zo speciaal aan deze lassie speciaal is. O er zit lekker veel Marihuana in zegt hij. Dat is toch zeker niet waar roep ik. Ja hoor is zijn reactie en dat is ook erg goed voor je maag en darmen, en over een poosje krijg je een lekker warm gevoel. SHIT SHIT SHIT denk ik. Ik wil zo vlug mogelijk naar onze kamer wat een soort hok boven op het dak van een tempel is en vergeet te mopperen dat je dit niet kunt maken zonder te waarschuwen. Terwijl we de vele kleine trappetjes omhoog klimmen zegt mijn man dat hij een vreemd gevoel in zijn buik krijgt wat langzaam omhoog stijgt. Ik zeg daar een beetje kribbig van ongerustheid op dat het wel verbeelding zal zijn. Ha Ha. In mijn gedachten haal ik alles naar boven over verdovende middelen. Dood gaan we er niet aan, maar voor de rest ???? Al vlug stort mijn man in bed en ik ga rondjes lopen rond het koepeltje van de tempel, want ik durf niet te gaan liggen en wil bij mijn volle verstand blijven. Nu voel ik mij ook heel vreemd en dat is geen verbeelding. En binnen een uur kan ik niet meer op mijn benen staan. Mijn knieën weigeren dienst, en moet ook ik gaan liggen en kruip ik naar mijn bed, dansen en golven de gordijnen op en neer in vreemde bewegingen, heb ik constant vreselijk dorst, maar heb wel het idee dat ik nog behoorlijk na kan denken. Moet dit nu leuk zijn vraag ik mij af. Waarom vinden mensen high zijn nu zo leuk. Ik vindt er helemaal niets aan. En mijn man maar snurken naast mij. Daar heb ik ook niets aan. O wat ben ik zielig. Gelukkig zakt na nog een uur het vreemde gevoel langzaam weg en durf ik mij ook aan de slaap over te geven. [ Het is 16 uur ] verschillende keren wordt ik wakker van die vreselijke dorst en drink liters water weg. De volgende dag kunnen we er al weer om lachen, maar zijn nog steeds een beetje zweverig. Dat was dus weer een wijze levens les zullen we maar denken.