Reis in India; Rajasthan.deel 10

Door: Joost-marseille

Geplaatst op May 20, 2011

Nu dus in Agra. En toen we hadden ingecheckt, zei Ma'mn dat we vanaf het dak van het hotel de Taj Mahal wel konden zien liggen. Zo gingen we de trap op. Er zijn van die momenten in mijn leven geweest die erg bijzonder zijn, en je een gevoel geven dat je niet vaak meemaakt. Momenten waarvoor ik reis. Zoals ik me kan herinneren toen ik voor het eerst in Parijs was, achter mn vader aan een hoek omging en opeens voor me de Eiffeltoren zag. Later had ik dat toen ik op de top van de Kilimanjaro stond (die ik in tegenstelling tot wat sommigen denken, echt zelf heb beklommen, en me niet door een helikopter heb laten afzetten op de top...;-))), toen ik voor me de tempels van Angkor Wat zag in Cambodja, en die van Tikal in Guatemala. Maarten kan daar over meepraten. Zo'n moment van: woooooooow, dit is echt fucking tof...dat ik hier nu sta, in het echt. Geen plaatje, geen pagina op internet, en niet op Discovery met een exotisch muziekje op de achtergrond. Het staat/ligt echt voor je...de real thing. Toen we bovenaan de trap waren, en door een deurtje het dak op gingen, zag ik Ma'mn voor me naar rechts gaan en stilstaan, voor zich uitkijkend in de verte. Ik volgde hem, en daar, boven de boomtoppen uit ongeveer een kilometer verderop staken de koepel en de minaretten van de Taj Mahal lichtroze af tegen de schemerende namiddaghemel. Echt te gek.
Misschien stom, maar nu had ik pas echt het gevoel in India te zijn. Niet zo gek als je er voor het eerst komt, en je iets ziet wat je altijd met India hebt geassocieerd.
Hij staat voor morgen op het programma. Ik sta om 06:00 voor de deur, en hoop dat het een heldere dag wordt, zodat ik dit schitterende bouwwerk van kleur kan zien veranderen naarmate de zon verder klimt.
Als het goed is wordt morgen echt genieten!!
Maar dit zou een korte worden zei ik, dus ga ik proberen me er aan te houden.
Verder gaat het nog steeds allemaal goed. Ik realiseer me dat ik bijna weer alleen ben, en ik Ma'mn hier in Agra achterlaat, als ik op de trein stap naar Varanasi. Dan ben ik weer als vanouds op mezelf aangewezen, en heb ik lekker een week in kunnen komen. Dus Rogier, dan zal ik denk ik wel gaan beginnen met rond te komen van 20 yallies als ik het allemaal zelf doe. Maar als ik het nu zo bekijk, ben ik niet eens zo slecht af met Ma'mn en mn alsnog georganiseerde reis. Het bedrag wat ik hier voor heb betaald brengt me tot voorbij de helft van mn reis, dus ik ben wel tevreden. Grappig: terwijl ik hier zit te tikken, staat de eigenaar pal naast me wierook te branden bij een hindoe altaartje, en staat met zn handen op elkaar voor zijn gezicht, ogen dicht. Buiten staat buiten zicht iemand op een gong te rammen, en zingen kinderen op de maat mee. Het zal wel een moment van de dag zijn waarop dat gebruikelijk is. Als toerist zweef je toch een beetje over India en het leven hier heen. Aan het eind van de dag, ga ik onder de douche staan en blijft het leven en de hardheid van buiten realiteit voor de mensen hier. Al heeft lang niet iedereen het slecht hoor. Ik doe het wel overkomen als zodanig, maar het is niet allemaal ellende....

Ik ga een restaurant zoeken, en straks vroeg slapen. Vandaag was overigens weer een prachtige dag, met zon en 26 graden. Dat mag ik wel even inpeperen toch? Jullie moeten niet zeuren, want jullie hebben kroketten!