Indiaase treinreis

Door: Esther

Geplaatst op Apr 9, 2010

Om 3 uur gaat de wekker. We zijn gisteren om 22.00 uur gaan slapen en dat was maar goed ook. Na een koude (brrrrr) douche lopen we rond kwart voor vier (s nachts ) op straat richting een taxi. We rijden naar het station. We rijden door zo’n beetje de armste buurten van Delhi, veel mensen liggen hier op de grond te slapen. Onze trein zou oorspronkelijk rond 5 uur vertrekken, maar er wordt omgeroepen dat we 1.5 uur vertraging hebben. Dat wordt dus wachten! Onze tas dient als stoel, we pakken een boek en gaan lekker lezen. Het is wel berekoud. Maar het is dan ook nog erg vroeg.
Een aantal mensen neemt een “lekker” kopje (plastic beker) Taj (Indiase thee), maar als ik zie dat de bekertjes overal liggen, door ratten worden besnuffeld en ik een jongetje de bekers ophalen, afwassen en weer bij de Taj man brengen, dan heb ik al gegeten en gedronken.
Om een uur of halfzeven komt de trein dan eindelijk. Je weet niet wat je ziet. Een vieze trein, echt kaal met een heel smal gangetje met rechts telkens een hokje waar 2 lage banken tegenoverelkaar staan en waar je totaal met zes personen kunt zitten. Links is dan 1 dwarse bank waar men alleen op kan liggen of met 2 personen op kan gaan zitten.
Alles is erg vies. Een vies uitziend jochie veegt met een roe, gehurkt de vloer schoon en komt even later wat geld ophalen. Het liefst zou hij door ons geadopteerd worden, zegt ie. Onderweg komt men langs met rijst, gebakken ei en thee. Indiase mensen om ons heen slapen, snurken, boeren en bulken gezellie. Wat we buiten zien wil je ook niet weten. De armste krotten, mensen die langs het spoor met hun broek omlaag zitten te poepen. Een koe die op het perron rondloopt en uit de waterbak drinkt. (Waar Indiërs hun tanden staan te poetsen en haast hun hersens uit hun neus staan te gorgelen, bleeeh geluiden). Jeempie alsof je midden in een film zit, dit kunnen we ons echt nooit voorstellen, als we hier niet zelf waren geweest. Ook het toilet was erg goor, helemaal bezaaid met modder. Het blijkt dat de mensen hier met hun voeten op de rand gaan staan en dan hurken om hun behoefte te doen. Wel een hele kunst lijkt me in zo’n schommelende trein. Het platteland is prachtig, iedereen heeft zijn eigen dromedaris. Ik zou er graag eens rondlopen, de wereld is er zoveel rustiger dan in Delhi. Om halftwee komen we aan in Jaipur. Eerst flink sjouwen met de rugzakken, trappie op en trappie af. We rijden in een taxi naar ons hotel en rijden door de drukke straten van Jaipur. Auto’s, fietsriksja’s, koeien, honden, varkens, geiten, alles door elkaar. Ons hotel blijkt een voormalig Maharadja hotel, er is een prachtige tuin en we worden verwelkomd met muziek en dans.
In het hoofdgebouw is nog een grote bibliotheek en een enorm wapenarsenaal als een soort van museum ingericht. Na een drankje brengen we onze spullen naar de grappige kamers en gaan naar het internetcafé aan de overkant. We sturen ouders, vrienden en collega’s een mailtje dat we goed zijn aangekomen. Daarna lopen we Jaipur in, een drukke mensen- en dierenmenigte. Echt het India zoals je je dat altijd hebt voorgesteld. Prachtige vrouwen, mooie kindjes, mannen met karakteristieke hoofden. En het is net alsof we beroemdheden zijn. Ze kijken ons aan alsof we van een andere planeet komen, zeggen hallo, raken ons aan. Echt een hele vreemde gewaarwording. De bavianen rennen over de daken, koeien liggen langs de weg een beetje voor zich uit te staren. Daarna lopen we terug naar het hotel en gaan in de tuin nog even wat lezen, onder het genot van Indiase livemuziek en dans. We eten vanavond lekker samen in het hotel. Heerlijk even geen getetter, daarna nog even lekker (koud) douchen en ons nestje in. We zijn al 18 uur op dus het mag wel!