Na ruim vier en een half jaar plaats ik vandaag mijn 1.000e foto op deze site. Toch een moment waar ik even bij nagedacht heb. Wat plaats je dan. Uiteindelijk toch een wildlifefoto van één van de mooiste momenten van onze laatste reis naar India.
Je hebt bij wildlife van die momenten dat je helemaal stil wordt, je heel klein voelt, je hart heel hard voelt bonzen en de adrenaline door je aderen spuit. Dit gevoel hadden we bij deze ontmoeting met deze tijgerin.
We zaten achterin in een open jeepje en de tijgerin liep over de weg recht op ons af. Ze was heel dichtbij. Dan voel je de kracht van dit machtige beest en weet je dat ze in enkele sprongen bij je kan zijn. We moesten achteruit rijden en terwijl we dat deden keek ze even omhoog. Ze zag een prooi en gelukkig was dat een wild zwijn.