Hooggelegen boven de vlakte van de Narmada rivier, herbergt Mandu de beste voorbeelden van Afghaanse architectuur in heel India. Ooit in de 6de eeuw- onder de naam Mandva- gesticht door een Rajput- prins, verwierf Mandu pas echt aanzien toen Raja Bhoj er in de 10de eeuw een geweldig fort liet bouwen. Later werd dit veroverd door de sultan van Delhi, maar toen de Afghaanse gouverneur van Malwa zich van Delhi losmaakte in 1401, stichtte hij zijn eigen sultanaat ( 1401- 1531) , met de plaats Dhar als centrum. Na een paar jaar echter verplaatste zijn zoon Khan Hoshang de hoofdstad naar Mandu, dat omgedoopt werd tot Shadiabad, de “ stad der vreugde”. In deze periode beleefde Mandu een gouden tijdperk en werd de stad verrijkt met de belangrijkste monumenten, waaronder de triomfpoort Delhi gate en de Jama Mashid.