Stephen Mills Tiger Safari van 11 tot en met 25 februari 2007 (7 en laatste)
Madhya Pradesh
India
Elstijssen
Stephen Mills Tiger Safari van 11 tot en met 25 februari 2007 (7 en laatste)
Agra
Het is donker als we om 04.20 aankomen op het station van Agra. Zo vroeg zijn onze kamers nog niet beschikbaar. Eindelijk weer echte koffie. In de lodges was er alleen Nescafé. Een uitgebreid ontbijt verdringt ons verlangen naar vervrissende douche niet. Om 7.30 kunnen we naar onze kamer. Een extra luxe om (zoals Khalid zei) het ongemak in de trein enigszins te compenseren. Om dezelfde reden wordt er ook nog een fles rode wijn bezorgd. Ik ga om 8.45 de deur uit voor een excursie naar het Fort van Agra en de Baby Taj. Evert blijft in het hotel en om in alle rust op ons privé-terras te lezen. Onderweg in de bus kijken we onze ogen uit. Het is een drukte en lawaai van belang. De rit is een aaneenschakeling van de meest bijzondere taferelen. India is inderdaad zoals het Indiase Verkeersbureau stelt: “incredible”. Werkelijk alle facetten van cultuur doen zich hier in het kwadraat voor.
Eerst bezoeken we de Baby Taj en daarna het Agra Fort. De Baby Taj lijkt op de Taj Mahal, maar is kleiner en wordt daarom ook wel de Baby Taj genoemd. Het is het eerste Mogol bouwwerk in marmer en ook de eerste met ingelegde motieven van (half)edelstenen. Vanaf de Baby Taj heb je ook een prachtig uitzicht op de Taj Mahal. Het Agra Fort (ook wel het Rode Fort genoemd) is gebouwd door drie van de belangrijkste Mogol keizers. De bouw startte in 1565 onder Akbar en duurde tot in de tijd van zijn kleinzoon Shahjahan. Binnen de massieve dubbele muren met vier ingangen biedt het fort plaats aan paleizen, moskeeën, baden, tuinen en gracieuze paviljoens. Prachtig om te zien, maar de mensen die er lopen boeien me meer. We pikken Evert om 14.00 op bij het hotel en rijden naar een restaurant om te lunchen. Om 16.00 ging ik met een paar medereizigers shoppen. Met een taxi gaan we naar een winkelstraat die niet op toeristen is gericht. Vanuit de bus hebben we een markt gezien, maar die blijkt grotendeels al weer opgebroken. Het is wel heel bijzonder om nu eens gewoon over straat tussen al dat gedoe en die troep te lopen. Ik koop een turkooizen shawl van pashminawol, een mooi bewerkt kistje en boekjes met handgeschept papier die zijn bekleed met handbeschilderde stof. Daarna drinken we een Indiaas biertje op het dakterras van een of andere bar. Om 20.00 ben ik terug en gaan Evert en ik in het hotel eten.
De volgende dag staan we om 05.30 op om met zonsopkomst bij de Taj Mahal te zijn. De Taj Mahal is een 17e eeuws bouwwerk. Het is een mausoleum dat tussen 1631 en 1648 werd gebouwd in opdracht van de Indiase grootmogol Shah Jahan. Het is het grafmonument voor zijn hoofdechtgenote (en belangrijkste adviseur) Mumtaz Mahal (“kroon van het paleis”), die in 1631 bij de geboorte van hun 14e kind in het kraambed overleed. Later werd ook zijn eigen lichaam bijgezet. De Taj Mahal wordt beschouwd als een van de niet-klassieke wereldwonderen en het is een van de bekendste gebouwen op de Werelderfgoedlijst van de UNESCO. Het gebouw is het hoogtepunt van de mogolarchitectuur, een mengvorm van islamitische en hindoe-architectuur. De Taj Mahal is 58 m hoog en 56 m breed en staat op een 10.000 m² groot marmeren platform. Voor het gebouw ligt een uitgestrekte tuin, waarin zich een langgerekt waterbekken bevindt. Het volkomen symmetrische gebouw bestaat uit wit marmer en is rijk versierd met o.a. ingelegde stenen in bloem- en arabeskmotieven en gekalligrafeerde verzen uit de Koran. Het prachtige witte marmer weerkaatst het zonlicht en dit zorgt voor veranderende tinten, vooral bij zonsopgang en –ondergang. De vier minaretten op de hoeken zijn van een latere datum en zijn licht gebogen, zodat ze bij een aardbeving niet op het hoofdgebouw vallen. Aan de naar Mekka gerichte westzijde bevindt zich een moskee en aan de oostkant als tegenhanger ervan een gastenverblijf. Dag en nacht werkten 20.000 arbeiders 22 jaar lang aan het mausoleum. Het witte marmer komt uit Jodhpur (Rajasthan) en werd over 160 km met olifanten, ossen en buffels vervoerd.
Het is een onvoorstelbaar prachtig bouwwerk.
Naar Delhi en naar huis
Om 8.30 terug in het hotel, ontbijten, spullen pakken en om 10.00 in de bus op weg naar Delhi. De (tol)weg is duidelijk een verbinding tussen twee grote steden; beter en breder. Toch lopen ook hier mensen en dieren gewoon op de weg. Het gebied doet ook veel stedelijker aan. Meer drukte, meer verkeer en een ander soort armoede dan op het platteland. Niet alleen armzalige hutjes, maar ook sloppen. Onderweg stoppen we bij een motel voor de lunch. Er is een groot restaurant en een souvenirwinkel. Ik koop nog een paar doosjes bezet met handbeschilderde kameelbotten. Met afdingen betaal ik uiteindelijk 2/3 van de vraagprijs. Om 17.00 arriveren we bij het modern en smaakvol ingerichte hotel. Meer luxe is nauwelijks denkbaar. Eenmaal in het hotel is het onvoorstelbaar, dat er op zo’n kleine afstand zoveel ellende en armoede bestaat. We drinken koffie (diverse soorten verkrijgbaar) vergezeld door koeken gevuld met warme vloeibare chocolade. Met veel plezier koop ik voor mezelf authentieke Indiase kleding. Een broek met tussen knie en enkel hele smalle horizontaal rimpelende pijpen, een met gouddraad geborduurde oranje zijden tuniek en een bijpassende sjaal. Het is niet alleen een outfit voor het afscheidsdiner die avond, maar veel meer nog een belofte aan India en mezelf terug te komen. Voordat we om 20.30 aan tafel gaan, is er iemand van Travel Inn (onze Indiase reisagent), die komt informeren wat we van de reis hebben gevonden. Het diner is een heerlijk en uitgebreid buffet. Om 22.30 vertrekken we naar het vliegveld, uitgezwaaid door onze Engelse kunstenares die pas de volgende ochtend naar Londen vertrekt. De luchthaven is een crime. Bij elkaar staan we ruim 3 uur in verschillende rijen voordat we bij de gate zijn. Eén ding is duidelijk, het vliegtuig moet wachten of zo goed als leeg naar Schiphol vertrekken. Eindelijk op onze plek in het toestel val ik onmiddellijk in slaap. Met 2,5 uur vertraging komen we op Schiphol aan. Het einde van een fantastische reis in een heel bijzonder land, in aangenaam gezelschap onder begeleiding van een inspirerende, humoristische tijger- en natuurexpert. Ik ga zeker terug naar India en in de toekomst reizen we weer met Stephen mee, maar dan naar een andere bestemming.
Foto's
