Stephen Mills Tiger Safari van 11 tot en met 25 februari 2007 (1)
Madhya Pradesh
India
Elstijssen
Stephen Mills Tiger Safari van 11 tot en met 25 februari 2007 (1)
Van Schiphol naar New Delhi en Khajuraho
We vertrokken uiteindelijk 20 minuten later, maar zouden desondanks op tijd aankomen. Het liep anders. Delhi (7.200.000 inwoners) heeft een heel drukke luchthaven en al het internationale vliegverkeer vindt er daarom ’s nachts plaats. Het was zo druk dat we een uur boven Delhi hebben gecirkeld. Na het landen moeten we wachten, onze terminal is bezet. Er staat een verlaat vliegtuig. De bagage van een zieke passagier, die naar het ziekenhuis wordt gebracht, moet er weer uit. Met onze priority status krijgen wij als eerste onze bagage. Dat haalt niets uit, omdat we op de andere groepsleden moeten wachten. In de aankomsthal is het een grote chaos met roepende Indiërs, die allemaal bordjes omhoog houden met namen van mensen, van bedrijven of van hotels en reisagenten. Na wat speurwerk ontdekken we iemand met het bordje “Stephen Mills Tigersafari”. We maken kennis met Khalid Pasha (oogt gelukkig sympathiek en betrouwbaar), onze gids voor de komende 2 weken. Stukje bij beetje komen ook de andere groepsleden, met uitzondering van een Engelse kunstenares die al eerder vanuit London in Delhi is aangekomen. Vanaf dat moment gaat alles wat aan mij voorbij. De vermoeidheid is toegeslagen. Rond 02.00 uur komen we aan bij het hotel (een keurig onpersoonlijk zakenhotel in een bedrijvenpark omgeving). Om 03.00 kruipen we in bed met de wetenschap dat we om 06.00 uur gewekt zullen worden. Ook dat loopt anders. Ik word wakker, lig nog rustig wat te soezen en realiseer me ineens dat het al redelijk licht begint te worden. Evert kijkt op zijn horloge en jawel, het is 07.00 uur. Geen wake-up call gehad!
Vlug douchen, aankleden en naar beneden. Tijd voor een ontbijt (jammer, jammer het ziet er echt heel goed uit) is er niet meer, alleen nog voor een kop koffie. Voordeel is wel dat we een uur langer hebben geslapen. Stephen Mills en Lynn (de Engelse kunstenares) worden aan ons voorgesteld en om 07.30 vertrekken we met de bus naar het nationale vliegveld. Op de luchthaven worden we van het kastje naar de muur gestuurd. We zien aan het gezicht en gedrag van onze gids dat er iets niet helemaal in orde is. Gelukkig kunnen we uiteindelijk gewoon vertrekken en arriveren we om 13.00 in Khajuraho.
De Tempels van Khajuraho en het Panna NP
In de bus van het vliegveld naar de tempels worden we voor het eerst echt geconfronteerd met het Indiase leven op straat. Het prikkelt alle zintuigen in positieve en in negatieve zin. Het niet over te brengen, geen goede woorden om het te beschrijven. Zelfs film mist een belangrijke dimensie, die je alleen ervaart als je er daadwerkelijk bent. Stof, stank, troep en lawaai, maar ook prachtige plaatjes van vrouwen in kleurrijke sari’s, ossenkarren, riksja’s, tuk-tuk’s en allerlei exotische en “middeleeuwse” taferelen. Je kijkt je ogen uit en elke meter die je aflegt levert prachtige beelden op.
De 25 tempels in Khajuraho staan op de Werelderfgoedlijst van de UNESCO en werden in de 9e en 10e eeuw door de Chandela-dynastie gebouwd. De afgelegen locatie behoedde hen voor de verwoestingen door de islamitische rovers, maar leidde er ook toe dat de tempels na de ondergang van de Chandela’s in de 13e eeuw werden verlaten. In 1838 herontdekte kapitein T.S. Burt van de Bengal Engineers de tempels, die 700 jaar in een dicht woud lagen verscholen. Er zouden 85 tempels zijn geweest. Opgravingen hebben al veel ruïnes blootgelegd. De indrukwekkendste tempel is de Kandariya Mahadev. Deze vormt het hoogtepunt van de Noord-Indiase tempel- en bouwkunst. De tempel is bijzonder vanwege zijn afmetingen, zijn gecompliceerde, maar harmonieuze ontwerp en zijn beeldhouwwerk. De tempel is versierd met meer dan 800 beelden van goden en godinnen, beesten en krijgslieden, sensuele maagden, dansers, muziekanten en, uiteraard, de erotische taferelen uit de Kamasutra waardoor de Khajuraho-tempels zo beroemd zijn.
Ik neem mijn nieuwe Nikon camera mee en dat is wel even wennen. Heb helemaal de tijd niet gehad om hem uit te proberen en dat levert een boel gehannes op. Alles zit op een andere plek en werkt anders. Bij de trappen van de tempels moeten we steeds onze schoenen uitdoen. Met safariboots aan kost dat behoorlijk wat tijd. Na één keer vind ik het wel genoeg. Gebouwen en tempels hebben ook niet mijn allergrootste belangstelling. Toch vind ik het de moeite waard. Het is inderdaad een indrukwekkend complex. Er vliegen allerlei vogels rond en vooral de felgekleurde parkieten vind ik prachtig. Na onze eerste Indiase lunch even buiten Khajuraho vertrekken we naar Panna dat ca. 25 km en 1 uur rijden verderop ligt.
Om 17.00 uur arriveren we in de Ken River Lodge bij het Panna National Park. Het is nog licht en vanaf het gemeenschappelijke terras hebben we een prachtig uitzicht over de Ken-rivier. In de bomen en rondom het terras zijn apen (Grey Langur) druk in de weer. Ons onderkomen heet rustiek te zijn, maar wij vinden het behoorlijk basic. Oorspronkelijk zouden we er ook maar 1 nacht zijn, maar doordat de vlucht naar Khajuraho een dag werd vervroegd worden het 2 nachten. Stephen wil dat we ook een park ervaren, dat minder toeristisch is en dat is de bedoeling van ons verblijf in Panna. De kans op tijgers is in dit park ook veel kleiner dan in de andere twee waar we naar toe gaan. De bedden zijn knoerthart, maar we slapen als rozen.
Foto's
