Rondreis door India, Periyar Wildlife Parc
Kerala
India
Janhermens
Rondreis door India, Periyar Wildlife Parc
Vanmorgen om 8.00 uur vertrokken we uit Madurai op weg naar Kumily.
Voor het eerst kregen we te maken met een binnenlandse grensovergang. Onze chauffeur moest daar een vergunning aanvragen om in de staat Kerala toeristen te mogen vervoeren. We kwamen vanuit Tamil Nadu, er was zelfs een echte slagboom!
Het dorpje waar we nu zijn heet 'Thekkady', we logeren in 'Michael's Inn'. Voor het eerst ook zagen we op onze kamer een Bijbel liggen. De eigenaar van het hotel draagt een Portugese naam, hij zal dus wel katholiek zijn. In Kerala wonen de meeste katholieken van India.
In 1663 veroverde de VOC de westkust van Kerala op de Portugezen en ze bleven er tot 1701 toen de Engelsen het weer op ons veroverden. Hollandse forten herinneren nog steeds aan deze tijd en in Cochin zélfs nog een Hollands paleis, Mattancherry Palace.
Na aankomst zijn we meteen naar het natuurpark gegaan, bekend vanwege zijn vele tijgers en olifanten, maar helaas......
We wisten al uit ervaring dat je in zo'n park nauwelijks dieren te zien zult krijgen. Het regende gigantisch en daar houden dieren ook niet van!
We hebben het park verkend met een boot, de tocht duurde 2 uur, we zagen prachtige vogels, aalscholvers, buffels en herten die zich meestal toch al aan de waterkant ophouden!
Het meer ligt er prachtig bij in de ochtendmist. Stammen van bomen steken spookachtig surrealistisch uit het water. Het is een stuwmeer en de stammen die we zien zijn de resten van het woud dat er ooit stond. Nu doen de bomen vooral dienst als nestplek voor aalscholvers.
We varen langs de oevers van het meer. Er varen nog meer boten rond en die gaan met z'n allen tegelijk op dezelfde oever af als kennelijk over de intercom gemeld is dat daar een kudde bizons te zien is. Maar ook hier worden we weer geconfronteerd met een van de mysteries van India: zij zien blijkbaar dingen die wij niet zien of die er gewoon niet zijn!
De rondvaartboten lijken niet echt zee(meer)vaardig, ook deze behoren tot de categorie vergane glorie. Zorg dat je bij de aanlegsteiger redelijk vooraan staat zodat je op de boot een plek aan de reling kunt zoeken, als je midden op het dek komt te zitten zie je niet half zo veel. Je kunt er ook voor kiezen kaartjes te kopen voor het duurdere bovendek.
Kaartjes worden in dit land altijd drie keer gecontroleerd en dus moet bij het betreden van de boot het kaartje opnieuw getoond worden.
Onze reisorganisator had dit park beschreven als: " Met een beetje geluk kun je hier veel soorten dieren spotten. Verschillende vogelsoorten, vlinders, hertensoorten, spelende otters, bizons, apen en wilde beren. Maar hét spektakel van Periyar is de wilde olifant die je hier zo af en toe kunt zien. De grote slurfdieren scharrelen op de oevers door het verse gras en gaan ook vaak het water in om lekker te plonzen".
Maar vanwege de regen was dit park enigszins een tegenvaller, dát beetje geluk was ons dus niet gegund!
Je kunt er trouwens ook voor kiezen het park met een gids te voet te doorvorsen op zoek naar dieren, drie uur wandelen waarbij ook de gids waarschijnlijk méér zal zien dan jijzelf!
Vanavond om 19.00 uur gaan we naar een Kathakali dansvoorstelling, vooraf mogen we het schminken en aankleden zien, dit duurt al méér dan een uur.
Kathakali is een opmerkelijk samenspel van drama, dans en ritueel. De personages dragen uitgebreide, beschilderde maskers en verfijnde kostuums. Het dansspel stelt gebeurtenissen uit de Mahabharata en de Ramayana voor, het is een 'gespeeld verhaal'. Tijdens de voorstelling gebruikt men geen woorden maar geluiden en stelt elke expressie op het gezicht of handbeweging een woord of gevoel voor.
We hebben nu weer een uurtje tijd, zoals elke dag, om op een lokale pc ons verhaal te doen.
We blijven het jammer vinden dat onze chauffeur zo weinig Engels spreekt. Van de andere kant spreken wij geen woord Hindi of Tamil!!
Vaak spreken de mensen ook een onverstaanbaar Engels, zodanig dat wij soms ons eigen Nederlands niet meer verstaan:
1. We hebben ons eigen gemaakt om de rol toiletpapier steeds op de kamer te leggen. Douche en w.c. staan vaak naast elkaar zónder gordijn ertussen. De eerste keer douchen zorgde al direct voor een kletsnatte rol toiletpapier!
Omdat ik het rolletje vergeten was, vroeg ik dus aan Christien: "Mag ik een velletje papier?" En wat kwam ze me brengen? Een pen en papier, want dat had ze verstaan!
2. Gisteren hing de was aan het balkon van ons hotel. Toen we terugkwamen, zei ik "De bh hangt er nog!". Christien verstond "daar heb je haar weer!".
Het is hier, omdat we in de bergen zitten, een stuk koeler en natter, het regent hier vaak en veel. Dit maakt de natuur wel een stuk mooier, veel groen, zélfs oerwoud.
Voor iedereen die ooit een reis naar India zou willen maken, het zuiden is zéker de moeite waard. Er komen hier nog maar weinig toeristen, het is een erg mooi stukje India. Een voordeel kan ook zijn, dat je het zuiden van India makkelijk kunt combineren met een bezoek aan Sri Lanka.
Foto's
