Een leuke ontmoeting.
Een leuke ontmoeting.
Ik was even tempelmoe die middag in Hampi bazaar, het backpackers plaatsje van de verlaten stad Hampi waar ooit 500.000 mensen woonden.
Mijn ega wilde nog wel een keer de enige "levende" tempel van deze omgeving bezoeken. Ik vond het wel even best en ging bij de ingang van de tempel op het stoepje zitten.
Heerlijk observeren en foto's maken van de vele mensen die je passeren. Op een gegeven moment maak ik een foto van 2 vaders met een jong kind op de arm. We hebben een leuk gesprekje zoals vele keren deze reis door het zuiden van India.
Wat zijn de mensen hier ongekend vriendelijk en geïnteresseerd in ons. Vaak ook maken ze foto's van ons, gevraagd of ongevraagd, met hun mobieltjes.
Deze 2 heren hebben die blijkbaar niet en vragen mij om de foto. Ik zeg "ok wait a moment". Ik pak mijn pogo (mobiele fotoprintertje) en druk voor elk een foto af. Ze kijken zeer verbaast en 1 van de mannen nodigt mij uit om zijn dorp te komen bezoeken. Ik zeg "maybe tomorrow" en met zijn naam en de naam van het dorp op een briefje nemen we afscheid.
De volgende dag aan het eind van de dag vragen we onze chauffeur om ons naar dit dorpje te brengen. Na wat zoeken en vragen vinden het huis van de bewuste man. We worden zeer vriendelijk onthaalt en op de binnenplaats aan de hele familie voorgesteld: oma, tantes, zijn vrouw, de kinderen, zijn schoonzus en haar kinderen. Hij laat ons het kleine huisje zien, keurig netjes met een grote pot rijst op het vuur in de keuken.
Ook wordt de dowry getoond, deze bruidsschat bestaat uit een kast vol met potten en pannen en sari's.
Heel bijzonder was dat een van de oudere tantes in een prachtig zigeunergewaad gekleed was, compleet met grote zilveren versieringen aan haar haren en dit was haar gewone dagelijkse kleding. Het beek dat deze familie afkomstig is van de Lambani zigeuners. Een aantal andere tantes waren druk aan het handwerken met de hand en maakten deze prachtige kleding en legden ons uit hoe ze dat deden. Het was een heel leuke ontmoeting!