Welkom. In intens, overweldigend India!
Welkom. In intens, overweldigend India!
“Bamboozling. There’s simply no other word that convincingly captures the enigma that is India.” Aldus de Lonely Planet. En er is simpelweg niets meer waar dan dat. In een maand backpacken hebben we geen andere samenvatting kunnen bedenken voor dit chaotische, hectische, vieze, smerige, drukke en prachtige land: intens. India is intens. Een intens land waar je van top tot teen in ondergedompeld wordt. India doe je niet half. India doe je voor de volle honderd procent, en zo mogelijk nog meer.
Ik heb me nog niet vaak zó verbaasd over de manier waarop er zoveel mensen opeengepakt kunnen samenleven. Ik heb me nog nooit eerder zó geërgerd aan de onbeschoftheid die veel Indiërs absoluut niet voor je verbergen. Ik ben ook nog nooit in zo’n vies land geweest. En heb mezelf nog nooit zo vies gevoeld. Allemaal waar. Maar toch. India. Wat een bijzondere, prachtige en onvergetelijke ervaring!
Onze reis begon in nachtelijk Delhi, waar we na een erg chaotische - alhoewel, na de maatstaven aangepast te hebben, toch vrij beschaafde - rit, aankwamen bij ons hostel. Althans... bij het steegje dat we moesten doorkruisen om ons hostel te bereiken. Nadat we over de lichamen van zowel slapende mensen en koeien stappend ons hostel hadden bereikt, wist de allereerste Indiër die we spraken ons te vertellen dat ons reisplan - doortrekken naar Calcutta waar het op dat moment regenseizoen was - ronduit belachelijk was. Fijn. Bedankt joh. De volgende dag eerst maar is Delhi bekijken. Althans, nadat we onze kamer uit konden die van de buitenkant op slot was gedaan. Foutje… Welkom in India!
Na Delhi, toch door naar Calcutta, zonder regen een net zo chaotische, drukke en arme stad als Delhi. De mangrove ten oosten van de stad waren heerlijk. Een geweldige afwisseling. Groen en frisse lucht zijn ineens een luxe goed. Niet vergeten bij terugkomst in Nederland.
Verder reizend blijkt de enorme diversiteit die ons door de reisgidsen was beloofd waar. Na Delhi en Calcutta hebben we in de bergen van Darjeeling genoten van de koelte en het prachtige uitzicht. Hebben we ons vervolgens weer ondergedompeld in de chaos en pracht van Varanasi. Hebben we geconstateerd dat de Taj Mahal in het echt nog mooier is dan op de plaatjes. We hebben een enorme diversiteit aan vogels, jakhalzen en schildpadden gespot vanaf de fiets. Tussen de koeien gelopen in - uiteraard naar Indische maatstaven - idyllisch Bundi. We hebben een schat aan forten en paleizen gezien in Rajasthan. We hebben op een kameel gezeten. Tot bloedens toe zelfs, het ziet er comfortabeler uit dan dat het is. Geslapen in de woestijn onder een onovertroffen sterrenhemel. We hebben ons verbaasd over de spiritualiteit van zowel Indiër als toerist in Rishikesh. Een poging gedaan tot yoga - echt, in India is dat niet hetzelfde als thuis. Met je buik tegen de rug van degene voor je in de rij gestaan, tja, na een tijdje went het. Geslapen op een station. Op schoot gezeten in de bus. We zijn elke dag minstens twintig keer op de foto gezet - hé, wié is er hier de toerist?! En hebben ons elke dag afgevraagd of iemand ons vriendelijk benaderde of iets aan ons probeerde te verkopen. Toch wel vaak dat laatste. We hebben heerlijk gegeten - en heel wat wc’s bezocht. Met z’n drieën in één bed geslapen omdat het afding spelletje af en toe iets te serieus werd. We hebben gevloekt. De vraag gekregen of we Engels spraken. Hè? Dat doén we... We hebben een prachtige reis gemaakt. India is echt. India is intens.
Uiteindelijk vies en moe terug op Schiphol. Onze bagage nog niet. Ergens achtergebleven. Een afscheid in stijl van een reis om nooit te vergeten!