Na een aantal dagen op het water te zijn rond gevaren wilde ik op de dag van mijn vertrek perse nog de Cadlao lagune zien. Ik hoopte daarom dat ik nog wel ergens een bootje kon huren voor een halve dag. Dit bleek helaas niet meer mogelijk en een kano leek het enige alternatief. Cadlao island was goed te doen in een halve dag vertelden ze me. Okay...daar hadden ze feitelijk gelijk. Cadlao island was heel goed te doen. Binnen een half uurtje stond ik op het eerste strand wat het eiland me liet zien. Paradise beach (hier op de foto) Een paradijsje was het zeker. Ik was daar de enige en heb hier even een half uurtje optimaal van genoten. Nu snel door naar de Cadlao lagune dacht ik, echt ver zal het niet meer zijn. Dit bleek helaas anders. Die verrekte lagune lag veel verder dan ik dacht/hoopte. Uiteindelijk kwam het in zicht en heb ik er even heerlijk rondgedobberd in mijn kano. Een groepje dames dat daar met een motorbootje was vroeg zich af waar ik die kano vandaan had. Uit El Nido vertelde ik ze met (toen nog) een glimlach op m'n gezicht. Ik kon niet te lang blijven helaas want de terugweg zou vast nog wel langer duren dan de heenweg dacht ik. En ja, dat klopte. Het was flink harder gaan waaien en deze kreeg ik recht van voren op m'n pan. De golven zorgen er ook voor dat ik mijn geliefde Casio digitale camera heb moeten weggooien. Hij bleek niet te kunnen zwemmen. Ik vond het echt even niet zo leuk meer dat Cadlao island. Toen daar uiteindelijk paradise beach weer in zicht kwam voelde dat al als El Nido. Na hier even een kwartiertje op adem te zijn gekomen was het nog maar een kort stukje (25 minuten) naar het strand van El Nido. Kano inleveren, snel douchen en door naar het vliegveld. Kanoen kan erg leuk en ontspannen zijn op z'n tijd maar de volgende keer zorg ik wel voor een iets betere voorbereiding en een iets minder krap tijdschema.