Palawan

Reisgids

Beste reistijd

Foto's

Praktisch

Palawan image

Palawan

Palawan
Filipijnen
Martina

Over de vis die dacht dat 'ie een haai was

Eigenlijk zijn we net iets te vroeg terug gekomen uit Sabang, maar het was allemaal best lastig plannen. Eigenlijk hadden we naar El Nido willen gaan, dat schijnt echt DE place to be te zijn op Palawan, maar naast rete toeristisch schijnen de prijzen voor accomodaties en andere leuke dingen ff iets te hoog te zijn voor een simpel budget als dat van ons. En een ook niet onbelangrijk detail: de reis erheen zou ook zo'n 6-7 uur in beslag nemen. Dussss... gingen we vanuit Sabang terug naar Puerto Princessa en zijn we hier een beetje aan het relaxen en wat dag tochten vanuit hier aan het doen.

Op aanraden van onze gastheer Manny besloten we om mee te gaan met een groep andere idioten om te gaan snorkelen in Hunda Bay, zo'n 12 km voor de kust van PP. Het gezeldschap was een zeer kleurrijke verzameling van een frans-filipijnse dame met nep tieten en een vissenkop + haar uilige partner, 2 gezellige pinoy mannen, een engelsman met de omvang van een walvis + zijn veel jongere filipijnse vriendin en wij. Om de complexiteit nog iets meer op te schroeven vroeg mister Walvis hoe wij in elkaar zaten en vanaf nu hebben we besloten om ons voor te stellen als broer en zus. "Gewoon vrienden" wil niemand snappen en broer-zus is wel lekker makkelijk uit te leggen. Bovendien zijn we alletwee blank, dus we lijken heel erg op elkaar (de woorden van een Pinoy...)
Goed.
Het eerste eiland wat we bezochten was Pandan Island, "because there are a lot of Pandan trees". Ik heb werkelijk geen flauw idee wat dat voor bomen zijn. In eerste instantie dacht ik iets met rijst (pandan rijst?), maar aangezien er behoorlijk wat palmbomen te zien waren is mijn tweede gok dat een pandan tree gewoon een palmboom is. Of zeg ik nu iets heel doms?
Het snorkelen was erg gaaf, maar wel weer even wennen. Ik ben altijd half panisch als het gaat om het aanraken van koraal maar dat zakt na een tijdje wel weg en dan kan ik prima snorkelen. Het gekke van helder tropisch water in de Filipijnen is dat het onder water eigenlijk helemaal niet zo helder is. Je ziet amper 2 meter voor je uit. Desondanks was het wel erg mooi en waren er genoeg vissen te zien! Vissen, krabbetjes, zeesterren... je kijkt je ogen uit.

Snake island was het tweede eiland wat we met een bezoek vereerden. Snake island heet overigens zo omdat...
De vorm van het eiland zo is. Er waren zeker 3 mensen aan boord van onze boot die dachten dat het er vol met slangen zou zitten. Slangen waren er dus niet, maar wel vissen met identiteitscrisissen.
Het rif bij snake island gaat van 2 meter diep opeens steil naar beneden naar 30 meter diep (zeggen ze, ik heb het niet nagemeten). Het koraal was er, zeker in de diepe gebieden, veel kleurrijker dan bij pandan island en er zwommen ook ontzettend veel vissen, maar misschien kwam dat ook omdat ze op sommige plekken door mensen gevoerd werden. Op een gegeven moment was ik lekker in een schol vissen aan het drijven en het genieten van alle kleurtjes om me heen, toen ik opeens een stomp tegen mn kuit voelde. Omdat ik eerst dacht dat ik misschien tegen iemand anders aan was gezwommen, draaide ik me om, maar er was niemand te zien. Zelfs geen koraal, echt alleen maar vissen. Uit het water bleek na nadere inspectie dat ik 2 ieniemienie schrammetjes op mn scheenbeen had. Niks ernstigs ofzo, maar wel een beetje raar.
Na navraag bleken er geen jellyfishes of andere steekbeesten te zitten dus ben ik maar weer terug het water in gegaan. Weer lekker zwemzwem, lalala enz. Zwemt er opeens een heel klein brutaal visje voor mn neus, zo'n 10 cm groot, beetje gelig + roze. Het klinkt vast heel raar, maar hij liep me echt uit te dagen. Dichtbij zwemmen, weer terug, weer dichtbij enz. Hij stak nog net niet z'n tong uit maar de what-what-what-attitude was wel overduidelijk aan wezig. Ik werd serieus een beetje bang voor het beestje dus ik besloot maar weer terug te zwemmen toen ik weer zo'n duw tegen mn been aan voelde.
Ik weet nogsteeds niet hoe verbaasd ik ben, maar ik ben dus "aangevallen" door een 10cm groot visje. Grootheidswaanzin?

Na wat navraag bleek het een soort territorium visje te zijn, die er wel om bekend stond om "indringers" uit z'n huis te verjagen. Hoe frappant is dat?