Dansen in het buurthuis
Manilla
Filipijnen
Kokkeeri
Dansen in het buurthuis
Dacht ik tijdens mijn vorige blog nog dat Karaoke het lievelings tijdsverdrijf is van de Filipino's, inmiddels weet ik wel beter. Volgens vinden ze het kijken naar westerlingen die proberen te karoeke'en nog veel leuker. Gisteravond werd er na het diner opnieuw een installatie naar de tafel gereden en konden we weer aan de bak. Laat ik het kort houden; het wordt er niet beter op......maar de locals vinden het prachtig.
Vandaag wat het een interessante dag. Ter voorbereiding op het project kregen we eerst nog een aantal lezingen over oa. de invloed van politiek op de economie, alles over microfinance en heel veel over fairtrade. Vooral de politieke inleiding was erg interessant. Onze spreker was een soort van revolutionair, die tijdens de Marcos-periode als politieke vluchteling in Europa heeft gewoond. Nu was hij een adviseur van de presidentskandidaat Noynoy Aquino, de hoop van vele Filipipino's voor de verkiezingen in 2010.
En dat veel mensen hopen op een beter leven bleek vanmiddag, toen we een inzicht kregen in het werk van Zoto. Een organisatie die zich inzet voor de allerarmsten in een gebied in Manila. Eerst kregen we een rondleiding door een bevolkingsgroep die, door een gedwongen verhuizing, al jaren onder een brug woont. Ze leven daar als een gemeenschap op een soort van drijvende huizen en op de kade in echt slechte omstandigheden. De helft van de bevolking werkt in de haven , de andere helft is visser. Ze wonen erg dicht opelkaar in kleine houten huisjes, zonder licht en met geringe toegang tot water en elektriciteit. De kinderen spelen aan de rand van de rivier tussen de huisdieren en het vuilnis. De mensen die echt onder de brug wonen, hebben weinig daglicht. Maar er werd volop gelachen en we waren welkom in een van de huisjes om een kijkje te nemen. Ik was echt onder de indruk van de leefomstandigheden waarin deze mensen gedwongen zijn om te leven. Er is in Manila gewoon geen andere plek voor hen....
Na de rondleiding gingen we nog even langs de thuisbasis van de organisatie. Een soort buurthuis waar computeropleidingen werden verzorgd, een consultatie-post was en een band van lokale jongeren kon oefenen.
Zij verzorgden ook de afsluiting van de middag met een spetterend optreden van muziek en dans. En natuurlijk moesten wij ook meedoen met de dansjes. En dit ook weer tot grote hilariteit van alle aanwezige Filipino's. Volgens mij is het een complot!
Maar het werd een erg leuk feest.
Morgen vliegen we naar Kalibo, Panay om kennis te maken met de organisatie waar we voor aan de slag gaan!. Spannend!
Foto's
