In het dorpje Langmusi aten we in het restaurantje van deze mevrouw. Ze was zo apetrots op haar eethuisje, dat ze samen met haar man runt. Zij kookt, hij wast af, zo zagen we. 's Avonds aten we hier een diner, 's morgens als ontbijt een heerlijke warme appeltaart. En net als in alle restaurantjes stond ook hier het kenmerkende kacheltje in het midden met de grote glimmende waterketels er op.