Iedere avond, tenminste In de zomer, stroomt de Bund vol met mensen, allemaal zoeken ze een plaatsje aan de rand van de promenade, langs de rivier. Iedereen lijkt zijn plekje te zoeken. We hadden geen idee waarom. Tot het donker werd en aan de overkant, in Pudong de lichten van de kantoren aangingen. De ene flits na de andere ging in de richting van de verlichtte gebouwen. Men kwam niet kijken naar een zonsondergang, maar naar het aangaan van de verlichting. Vreemde gewaarwording.