Het gebied rondom het dorpje Ping’An staat bekend om de steile en hooggelegen ‘dragonbone’ rijstterrassen. Velen tellen honderden niveaus, ze zijn duizenden jaren oud en zijn dan ook niet per auto bereikbaar. Wat we ons echter niet realiseerden is dat ze zo steil waren! Gelukkig was het niet al te warm, we hebben zelfs hagel en sneeuw gehad, iets wat zelden tot nooit voor komt in dit gebied. Er was dan ook geen enkele toerist (behalve wij) die het leuk vond om vanuit het dorp, dat al behoorlijk hoog ligt, nog verder omhoog te gaan. Onderweg kwamen we alleen wat lokals tegen, waaronder de Zhuang minderheid, maar ook verwesterde Chinezen. Hier zitten we bijna op het hoogste punt dat je aan deze kant van Ping’An kunt bereiken middels een wandelpad en heel veel trappen. Rechtsonderin zie je nog een typische houten paalwoning. De Chinees in beeld kon ik echt niet bijhouden... Nog dagen heb ik last van mijn kuiten gehad, maar de uitzichten waren geweldig en het was het meer dan waard!