Kaifeng - Je kijkt-je-ogen-uit!
China
Azië
Mireille
Kaifeng - Je kijkt-je-ogen-uit!
Kniezend op een vunzige koude hotelkamer is niets voor echte reizigers. Met de reisbijbel in de hand ga ik Kaifeng ontdekken. Als oude keizerlijke stad, een joodse geschiedenis en doorgangsstad van een oude handelsroute moet er veel te zien zijn. Zelfs Marco Polo is hier geweest!
De zon schijnt en gelijk ziet de stad er meer uitnodigende uit. De hoofdstraat is druk en wat is er veel te zien. Een ‘dierenwinkel’ peddelt langs, in de open laadbak goudvissen in kommen en knaagdiertjes wiegend in kooitjes. Verschillende ouderen schuifelen over straat aan de zonzijde met hun Chinese rollator, hééj een fietsende man met een naakte goudkleurige etalagepop onder de arm! In een stad met weinig toeristen ben ik zelf ook een bezienswaardigheid, een alleen reizende blanke, vrouwelijke reus naast de kleine Chinezen! Ik wordt nagestaard, nagewezen en uitgegiecheld maar ook dat went en gewoon mee lachen en groeten doet wonderen.
Twee tempels zijn al te vinden in de hoofdstraat. De eerste ‘The Temple of the Chief Minister’ is veel activiteit, naast de vele monniken in gele gewaden lopen er menig Chinese toerist. De Chinese toerist is ook fervent fotograaf, hoofdzakelijk van elkaar met veelvuldige ‘V’ tekens en kokette poses. Uiteraard wordt er geofferd, gebeden en wierrook aangestoken. Voor het eerst zie ik mensenhoge wierookstokken, de gevraagde gunst aan Buddha is vast groot. Deze Buddistische tempel is de grootste van Kaifeng, dikwijls vernietigd door overstromingen van de Gele rivier. Ooit favoriete tempel van de keizer is de landsbelangrijkheid nu flink gedaald. Mijn nieuwsgierige blik richting de vele heen en weer slenterende monniken valt één Engelssprekende monnik op, behoorlijk articulerend legt hij uit, “eeeatingg-taaimmme nowwh”. De gewatteerd pantoffellaarsjes vindt ik erg leuk…., zouden die te koop zijn in mijn maat…? De volgende tempel is van een Taoistische stroming de ‘Yanquing’ (Yin-Yang) met prachtige muurschilderingen. Binnen tref ik drie oude dames tranceachtig beurtelings bidden, opspringen en achter Buddha in stenoschrift papieren vol krassen, bijna bizar, vellen vol. De tempel wordt hersteld en de keizerlijke jade toren (roestbruin) wordt als het ware de grond uitgetild voor bouwherstellende verstevigde fundaties. Ook deze tempel heeft regelmatig geleden door de Gele rivier. Pas de volgende dag begreep ik dat Kaifeng door de eeuwen gebouwd is uit drie steden boven op elkaar, tgv telkens bedolven te worden door enorme modderlagen van de wispelturige Gele rivier.
De Chinezen houden van gezelschapsspelletjes en dan gewoon op straat, niet alleen spelen ook toekijken, zodra de regen ophoudt staan de gammele tafeltjes en klapstoeltjes er weer. Vooral veel mahjongtafels maar er wordt óók fanatiek gekaart en gedamd. Opvallend, de speelkaarten zijn gelijk aan ‘onze’ welbekende (Harten, Ruiten, Klaveren en Schoppen) en zonder Chinese tekens. Kijkend bij een vrouwengroep wordt ik door een dames uitgenodigd om mahjong mee te spelen. Vroeger wel gespeeld alleen deze regels ken ik niet. Aanwijzend, rugklappend, porrend en met enorm veel geschater met de dames gespeeld! Geen één spel maar wel vijf moest ik spelen!
Hierna door achterbuurtjes en steegjes gaan wandelen. Mijn zintuigen aan alle kanten geprikkeld. Dit is China op zijn best! Ongelooflijk dit straatleven; de meest bizarre dingen worden verkocht, er wordt gegeten, gekookt, gespeeld, gedut, gebaad, geslacht, gewerkt, gezeten, gefietst en druk getoeterd. Het is levendig, luidruchtig en druk. Overal zijn versnapering te koop van een kippenklauw, sateetje-insect tot een stoombroodje. Naast winkeltjes wordt er verkocht uit de bakfiets met een ouderwetse vrouwe justitia weegschaal. Marktjes zijn er ook, de groente- en fruitmarkt, droge noodles- en deegwarenmarkt, slagers en een versvlees markt. Bij deze laatste heel veel opgestapelde hokken met pluimvee, katten en honden. Ach gossie hier werd ik wel naar van, kleine hokjes volgepropt en droeve hulpeloze hondenogen die me aanstaren. Er tussen zit een kind gehurkt met zijn broekje om de enkels, zijn drolletje maakt toch niets meer uit tussen de dieren angstschijterij en andere derrie.
Er wordt druk gewerkt in een kleine naaiatelier, ik neem een kijkje en de naaisters giechelen meteen. Ze zijn gewatteerde kinderkleren aan het maken. Met gebaren en plukken aan mijn benen wordt me iets verteld. Geen idee. Dan pakt een dame een kinderpakje en trekt de wattering eraf, geeft mijn dijen verschillende porren, trekt aan mijn broek en wijst naar het gewatteerlozde kinderpakje, de dames komen niet bij van het lachen. Hmmmm geloof dat ik wat spekwattering moet lozen….Hahahaha doe ik maar mee, de dames proesten het uit.
Bij het stadsmeer zijn velen aan het mahjongen, het lijkt wel een mahjongwedstrijd, integendeel tot mijn mahjongvriendinnen is het hier een serieuze boel. Tientallen opgestelde tafels en toeschouwers die even serieus alle zetten bekijken. Na een spel verdwijnt geld onder het kleedje bij de winnar van die ronde. Terwijl ik de mahjongers bekijk komt er een breed grijnzende pezige Chinese man op mijn af; “You here again, I see you at the Yanquing temple!”, “You want to play Mahjong, is good?!”, “You like Kahfenghh, is good?”, “ This is a lake, special lake!”, “You go to market, like?”, “My name is Jason, your name?”. Deze man met zijn verbale diaree spreekt heel goed Engels, het was me al opgevallen dat hij regelmatig ergens te zien was tijdens mijn wandelingen. “May I show you my books, come with me”, “I am Jason Rikshaw, tourist guide”. Ik probeer hem af te poeieren, want hij komt met iets te gladjes over. Als alleen reizende vrouw blijf ik op me hoede. Helaas hij blijft om me heen dartellen met een stortvloed van zinnen. Opvallend, niemand jaagt hem weg en het mahjongspel gaat rustig door. Uiteindelijk weet ik hem van me af te schudden. “Goodbye, I see you tomorrow, I am Jason Rikshaw, well known tour guide” roept hij me vriendelijk lachend toe.
Met Jason Rikshaw nog in mijn hoofd, enigszins op mijn hoede wandel ik richting hotel. Onderweg genoeg te zien. Zo ook een gezellige straathoek, het lijkt wel de ouderen soos, oudjes op krakkemikkige stoeltjes en rollators kletsende, kijkend of lekker in gezelschap een dutje doen. Ik kijk uit naar nieuwe ontdekkingen morgen.
Foto's
